De term gloxinia verwijst naar variëteiten uit twee geslachten. Deze Duitse algemene naam wordt gebruikt voor zowel de tuingloxinia als de niet-winterharde binnengloxinia. Beide geslachten verschillen van het plantengeslacht Gloxinia, wat de verwarring compleet maakt.
Wat zijn gloxinia's en hoe verzorg je ze?
Gloxinia's zijn sierplanten van het geslacht Sinningia die gewaardeerd worden om hun prachtige, trechtervormige bloemen. Ze kunnen worden gekweekt als kamerplant of buiten, op gedeeltelijk schaduwrijke locaties en vereisen een matige watergift. De planten zijn meerjarig en kunnen worden vermeerderd door zaaien, delen of stekken.
Herkomst
Gloxinia's uit de handel zijn gekweekte vormen van de soort Sinningia speciosa en andere vertegenwoordigers binnen het geslacht Sinningia. Veel voorkomende soorten die voor de fokkerij worden gebruikt, zijn Sinningia villosa of Sinningia helleri. Het geslacht omvat tussen de 60 en 80 soorten en behoort tot de familie Gesneria. De soort komt uit tropische klimaten van Zuid- en Midden-Amerika. Sinningia speciosa groeit in de regenwouden van Brazilië.
Sinningia speciosa werd oorspronkelijk toegewezen aan het geslacht Gloxinia. De familierelaties zijn nu veranderd, maar de Duitse gewone naam is niet veranderd.
Let op, verwarringsgevaar:
- Gardengloxinia's behoren tot het geslacht Incarvillea
- Soorten behoren tot de trompetboomfamilie
- groeien op grote hoogte in Centraal- en Oost-Azië
Groei
Gloxinia's van het geslacht Sinningia groeien als kruidachtige planten waarvan de scheuten ontstaan uit een ondergrondse knol. Deze wortelstok wordt gebruikt om te overleven. Als langzaam groeiende planten bereiken gloxinia's een hoogte tussen de 15 en 30 centimeter. Ze ontwikkelen een bossige, compacte vorm en worden tussen de 30 en 60 centimeter breed. Gloxinia's zijn meerjarig.
bladeren
Sinningia-hybriden ontwikkelen ovale tot langwerpige bladeren die groen van kleur zijn en bedekt zijn met fluweelachtige haartjes. De rand van het blad is gekerfd. Elke bladnerf eindigt in een tand aan de rand. De bladverliezende planten hebben eenvoudige, gesteelde bladeren die tot zes centimeter lang kunnen worden. Terwijl de onderkant van de bladschijf licht lijkt, is de bovenkant van het blad iets donkerder van kleur. Sinningia speciosa heeft bladeren die tegenovergesteld op de stengel zijn gerangschikt. Veel gecultiveerde vormen ontwikkelen een basale rozet van bladeren.
De nieuwere hybriden hebben bladeren voortgebracht die erg zacht en klein zijn. De eerste gecultiveerde vormen hadden grote en taaie bladeren die tijdens transport gemakkelijk kapot gingen.
Bloei
De bloemstengels groeien boven de bladeren. Sinningia-variëteiten dragen opvallend grote bloemen waarvan de bloemblaadjes in een trechtervorm zijn gevormd. De kroon wordt tussen de twee en zes centimeter lang. Het is omgeven door een vijflobbige kelk waarvan de bladeren klokvormig zijn. De afzonderlijke segmenten zijn driehoekig tot lancetvormig van vorm. Bij sommige cultuurvormen zijn de bloemen dubbel, waardoor ze doen denken aan de vorm van oude rozen.
Sinningia-soorten ontwikkelen hun bloemen tussen juni en augustus. Het kleurenpalet is erg rijk. Terwijl Sinningia speciose zalmrode bloemen ontwikkelt, schitteren de cultivars in wit, rood of blauwviolet. Er zijn variëteiten waarvan de bloemblaadjes veelkleurig lijken. De bloemen kunnen witgerand, witroze gespikkeld of gegolfd zijn. Sommige gloxinia's ontwikkelen buisvormige bloemen, terwijl sommige soorten doen denken aan Afrikaanse viooltjes. Er zijn inmiddels variëteiten die er origineler uitzien en meer doen denken aan de wilde soort Sinningia speciosa. Ze hebben kleinere bloemen die iets hangen.
Gebruik
Sinningia-hybriden dienen als bloeiende en fruitige sierplanten. Ze decoreren interieurs en worden gebruikt voor kleurrijke arrangementen van potplanten. Omdat gloxinia’s het hele jaar door uit zaad gekweekt kunnen worden, zijn het populaire planten voor de wintertuin. Door de locatie-eisen leent deze plant zich uitstekend voor het verfraaien van vitrines. Tuingloxinia's zijn robuuster dan hun in containers geplante naamgenoten. Ze kunnen buiten worden gekweekt. Hier zorgen de planten voor kleurrijke accenten in de gedeeltelijk schaduwrijke rotstuin.
Is gloxinia giftig?
Gloxinia's bevatten geen giftige stoffen en kunnen daarom veilig kamers decoreren waar huisdieren leven. Er bestaat ook geen risico op vergiftiging bij mensen na het per ongeluk consumeren van de bloemen of bladeren.lees meer
Welke locatie is geschikt?
Sinningia-variëteiten geven de voorkeur aan een warme en lichte locatie met een hoge luchtvochtigheid. Zorg ervoor dat de plaats niet in direct zonlicht staat. Gloxinia's houden van een gedeeltelijk schaduwrijke plek in verwarmde kamers of warme huizen. Ze verdragen geen tocht en reageren gevoelig op temperatuurschommelingen.
Hoe gloxinia's in de tuin planten:
- op een afstand van 20 tot 30 centimeter
- tot een diepte van vijf centimeter
- met 13 planten per vierkante meter
lees meer
Welke grond heeft de plant nodig?
Commerciële potgrond is geschikt als substraat voor Sinningia-Hybrige. Meng dit met zand om de doorlaatbaarheid te vergroten. Als alternatief kunt u cactusaarde gebruiken die al goed doorlatende eigenschappen heeft. Het substraat moet matig vochtig zijn, maar er mag geen wateroverlast optreden. De delicate wortelknol rot gemakkelijk als de grond te nat is. Dit verzwakt de plant en zorgt ervoor dat schimmelsporen zich kunnen nestelen.
Gardengloxinia's groeien in neutrale tot lichtzure grond met een pH-waarde tussen vijf en zeven. Er zijn enkele soorten die geschikt zijn voor kalkrijke substraten.
Propageren Gloxinia
Gloxinia's kunnen met veel geduld en de juiste zorg worden vermeerderd. Zowel zaaien als opkweken van bladstekken zijn mogelijk. De bloeiende schoonheden kunnen ook door deling worden vermeerderd. Om dit te doen, worden de planten en hun knollen uitgegraven en wordt het substraat verwijderd.
Grotere knollen worden gesneden met een scherp mes. Laat de stukken aan de lucht drogen en plaats ze in een zanderige ondergrond. Houd de grond matig vochtig. Bij temperaturen van 20 graden Celsius vormen de wortelstokstukjes al snel verse wortels.
Goed om te weten:
- Potplanten verdelen in het voorjaar
- Verdeel tuingloxinia's voordat ze in de herfst overwinteren
- Stofgrensvlakken met koolstofpoeder
lees meer
Zaaien
De verzamelde gloxinia-zaden kunnen tussen oktober en februari worden gezaaid. De kleine zaadjes worden verspreid op kweek- of cactusaarde. Druk de zaden lichtjes aan en zorg ervoor dat ze niet bedekt worden door het substraat. Sinningia gloxinias ontkiemen in licht. Het substraat is licht bevochtigd. Een spuitfles wordt aanbevolen, zodat de grond niet wegspoelt. Bedek de plantenbak met een transparante folie of een glazen kap. Zet de pot op een lichte plek met een temperatuur van 25 graden Celsius. Vergeet niet om regelmatig te ventileren om te voorkomen dat de planten beschimmelen.
Zodra de zaailingen hun eerste bladeren laten zien, kunnen de jonge plantjes worden uitgeprikt en in een grotere bak worden geplaatst. De planten kunnen verder opgekweekt worden bij 15 graden Celsius. Het duurt maximaal drie jaar voordat de planten voor de eerste keer bloeien.
Stekken
Snijd tijdens het groeiseizoen de bladeren van een gezonde moederplant en plaats ze in een plantenbak gevuld met voedingsarme potgrond. Bevochtig het substraat en plaats een glas over de bladstekken zodat de luchtvochtigheid constant blijft en het substraat minder snel uitdroogt.
Plaats de pot op een warme en lichte plek. Temperaturen rond de 25 graden Celsius zijn ideaal. Lucht de pot twee keer per dag en spoel hem af met warm water. Deze maatregel voorkomt schimmelvorming. Het duurt maximaal zes maanden voordat de stekken wortels ontwikkelen en nieuwe bladeren produceren.
Vooraf
Deze maatregel is mogelijk voor de in de handel verkrijgbare knollen van tuingloxinia's. Ze kunnen vanaf eind mei direct in een bed worden geplant of vanaf maart worden vervroegd. Voorgekweekte exemplaren beginnen eerder te ontkiemen en bloeien.
Gebruik een voldoende grote emmer met een diameter tussen 20 en 30 centimeter. Deze wordt gevuld met potgrond of normale tuingrond. De knollen worden verticaal in het substraat gestoken en losjes afgedekt. Zet de pot op een warme plek waar de thermometer tussen de 18 en 22 graden staat. Houd de grond matig vochtig.
De vroege planten kunnen vanaf half mei buiten worden geplant. Maak de grond goed los en meng wat zand door de grond om de doorlaatbaarheid te vergroten. Om de groei te ondersteunen, kun je wat compost strooien. Plaats het wortelhart minimaal vijf centimeter diep in de grond en zorg ervoor dat je de wortels niet beschadigt.
Gloxinia in een pot
Gloxinia's van het geslacht Sinningia worden uitsluitend als potplant gekweekt. In potten verfraaien de planten binnenruimtes en wintertuinen. Zorg ervoor dat de pot een afvoergat heeft. Een optimale waterafvoer is belangrijk om schimmelvorming te voorkomen. Bedek de bodem van de pot met geëxpandeerde klei, kiezelstenen of aardewerkscherven. Het materiaal zorgt ervoor dat het substraat niet uit het gat druppelt. Overtollig gietwater kan optimaal wegvloeien. Een kleipot zorgt er bovendien voor dat de waterbalans gereguleerd wordt doordat het vocht door het poreuze materiaal kan ontsnappen.
Balkon
Als de omstandigheden goed zijn, kunnen Sinningia-variëteiten gemakkelijk op het balkon worden gekweekt. Ze gedijen optimaal op een gedeeltelijk schaduwrijke plek aan een huismuur op het zuiden. De bloemen ontwikkelen zich hier het beste als er geen tocht is. Bescherm de plant tegen regen, de bladeren worden snel lelijk.
Gloxinia water geven
Sinningia-variëteiten hebben een gemiddelde waterbehoefte. Potplanten worden regelmatig bewaterd. Laat de grond tussen de gietbeurten door drogen. Tuingloxinia's genieten van water geven tijdens langere droge periodes. Een laag mulch verbetert de waterbalans in de bodem. Het zorgt ervoor dat het substraat langzamer uitdroogt. Giet het water rechtstreeks op de kluit om te voorkomen dat de bladeren nat worden.
Gloxinia correct afsnijden
Een regelmatige sectie van de gebruikte stengels stimuleert de vorming van meer bloemen. Zo ontwikkelen zowel kamerplanten als vaste planten buiten zich tot blijvende bloeiers. Als de bladeren verwelkt zijn, kunnen ze regelmatig verwijderd worden. Snij de stelen dicht bij de grond.
In de herfst trekken de planten zich terug. Ze slaan hun energie op in de wortelstokken, waardoor de bovengrondse scheuten en bladeren verdorren. Zodra de plantdelen helemaal dood zijn, kun je ze terugsnoeien tot vijf centimeter boven de grond.
Gloxinia op de juiste manier bemesten
De vaste planten in het bed voorzien het hele jaar door in hun voedingsbehoeften met behulp van compost in de lente. Als u de planten geen compost kunt geven, is een meststof met langzame afgifte, zoals hoornschaafsel of blauwe korrel, geschikt. Potplanten moeten elke twee tot drie weken worden bemest. Geef de planten een vloeibare meststof gemengd met het gietwater. Bemesting is niet nodig als de planten recentelijk zijn verpot.
Hoe transplanteer ik correct?
Tuingloxinia's kunnen in het voorjaar worden getransplanteerd. Deze maatregel maakt het mogelijk om de knollen te verdelen om de tuinschoonheden te vermenigvuldigen. Potplanten kunnen ook na overwintering worden verplant, voordat de knollen weer uitlopen.
hardy
Terwijl gloxinia's in de tuin winterhard zijn, hebben gloxinia's binnenshuis problemen met koele temperaturen. Hun overwintering verschilt qua verzorging.
Garden Gloxinias
Ze kunnen temperaturen tot -20 graden Celsius verdragen. Hoewel de knollen geen last hebben van vriestemperaturen, kunnen ze wel beschadigd raken door vocht in het substraat. Het is daarom zinvol om de knollen uit het bed te halen en in een kartonnen doos met stro te plaatsen. De knollen worden op een koele en droge plaats overwinterd en in het voorjaar weer opgekweekt. Deze overwintering is ook mogelijk voor knollen van de Sinningia-rassen.
Plantenpotten met tuingloxiniaknollen overwinteren vorstvrij op een isolerende ondergrond. Bescherm de pot met een jutezak, folie of tuinvlies om te voorkomen dat het substraat volledig bevriest. Op vorstvrije dagen wordt het substraat bewaterd.
Kamergloxinia's
Sinningia-variëteiten kunnen in de winter verder worden geteeld. Overwinteren zonder rustperiode vereist uitgebreide zorg. Zet de plant in een onverwarmde ruimte met een temperatuur tussen de tien en 15 graden Celsius.
De vaste planten hebben veel licht nodig. Hun groeivermogen wordt verbeterd als ze meerdere uren per dag kunstlicht krijgen. De planten hebben geen kunstmest nodig. Gedurende deze tijd is uw waterbehoefte minimaal. De knollen mogen niet uitdrogen, want die overleven niet.lees meer
Plagen
Gloxinia's die als kamerplant worden gekweekt, hebben bij te droge omstandigheden last van aantasting door bladluizen, trips of spint. Ze voeden zich met het plantensap, waardoor de bladeren opkrullen en afsterven.
Slakken zijn gevreesde plagen die in het voorjaar jonge tuingloxinia-planten aanvallen. Ze eten verse scheuten en bladeren van vaste planten buiten. Maak de grond rond de plant regelmatig los. Hierdoor droogt het substraat aan de oppervlakte uit, waardoor de slakken minder gemakkelijk bij de planten kunnen komen.
Schimmelinfectie
Wateroverlast is een typische onderhoudsfout die leidt tot rotting van de wortels. Schimmelsporen vinden optimale groeiomstandigheden. Ze vestigen zich in de verrotte gebieden en ontwikkelen een schimmelmycelium dat het plantenorganisme binnendringt. Het wordt verder verzwakt door de schimmelaanval. De bladeren worden geel en sterven langzaam af.
Tip
Aangezien de fluweelachtige, harige bladeren van alle gloxinia's geen water verdragen, moet je de luchtvochtigheid op andere manieren verhogen. Plaats de plantenbak in een plantenbak gevuld met kiezels en vul deze met een beetje water. Het vocht verdampt langzaam en zorgt voor een optimaal vochtgeh alte in de lucht.
variëteiten
- Scarlet: Sinningia-hybride met intens rode bloemen.
- Kaiser Friedrich: Sinningia-variëteit met rode bloemblaadjes, omrand met wit.
- Tigrina: Sinningia cultivar met gespikkelde bloemen.
- Alba: Incarvillea-variëteit met witte bloemblaadjes.
- Deli Rose: Incarvillea-ras met magentakleurige bloemen.
