Aangezien zuring door veel dieren wordt veracht als voederplant, wordt hij vaak het slachtoffer van controlemaatregelen van boeren. Bepaalde soorten zijn echter zeker in beperkte hoeveelheden geschikt voor menselijke consumptie.
Welke soorten zuring zijn er?
Er zijn meer dan 200 verschillende soorten zuring (Rumex), waaronder de vaak gegeten grote zuring (Rumex acetosa), maar ook kleine zuring, krulzuring, Romeinse zuring, alpenzuring en bloedzuring. Deze zijn in wisselende hoeveelheden geschikt voor menselijke consumptie.
Zuring, vaak gebruikt voor consumptie
De zuring die gewoonlijk voor consumptie wordt gebruikt, is de grote zuring (Rumex acetosa), die in veel weilanden in Midden-Europa op dezelfde locaties groeit als de kruipende boterbloem. Hoewel dit type ook kaliumwaterstofoxalaat bevat, dat bij grote hoeveelheden schadelijk is voor het menselijk organisme, kan de hoeveelheid worden nageleefd door bepaalde regels in acht te nemen. De bladeren van deze soort mogen niet meer worden gebruikt of alleen gekookt worden gebruikt als ze in de zomer roodachtig worden vanwege het toenemende geh alte aan deze soms giftige stof. De grote zuring bereikt verschillende hoogtes op schaduwrijke en zonnige locaties, maar de torenhoge bloemaren zijn zelden minder dan 100 centimeter hoog. Voor het planten in uw eigen tuin kunnen de zaden van wilde exemplaren worden geoogst en in uw eigen tuin worden verspreid. De veerkrachtige zaden van de zuring kunnen omgaan met verschillende omstandigheden ter plaatse, maar het in bedwang houden van de diepgewortelde planten is moeilijk nadat ze zich voor het eerst hebben verspreid.
De dokfamilie
In totaal behoren ruim 200 verschillende ondersoorten tot de dokfamilie (Rumex), waaronder bijvoorbeeld:
- Kleine zuring
- Krauser Dock
- Romeins dok
- Alpenzuring
- bloedzuring
De meeste doksoorten zijn niet direct giftig, maar afhankelijk van de locatie en soort kunnen ze variërende hoeveelheden van het dodelijke kaliumwaterstofoxalaat bevatten. Daarom moet u, voordat u gaat consumeren, indien mogelijk kruidendokters in de betreffende verzamelregio raadplegen of uw gekochte zaden in uw eigen tuin kweken.
De verwarring van zuring met andere plantensoorten
Onervaren kruidenverzamelaars kunnen de zuring soms verwarren met de giftige Aaronsstaf. Op een bepaald moment in het voorjaar heeft deze jonge bladeren die erg op zuring lijken. Wel kan er onderscheid gemaakt worden op basis van de bladschijf, aangezien aan de onderste bladuiteinden van de zuringbladeren zijdelings taps toelopende uiteinden zitten. Deze zijn rond in de bladeren van de Staf van Aäron. Als je aan de veilige kant wilt blijven, moet je wachten tot de eerste bloemen zich duidelijk vormen voordat je gaat oogsten.
Tips en trucs
De verschillende familieleden van de gewone zuring kunnen worden geclassificeerd op basis van de kleur van hun bloemen, de hoogte van de plant en de aard van de bladeren.
