Struikveronica's hebben een aantal voordelen. Ze verdragen zoute lucht in kustgebieden en kunnen worden gekweekt in gebieden met ijzige wintermaanden. Houd bij het planten rekening met de speciale eisen van de plant, zodat de teelt succesvol is.
Welke eigenschappen heeft de struik veronica?
Struikveronica's zijn groenblijvende struiken in verschillende hoogtes en bladvormen. Ze zijn geschikt voor het bieden van structuur en aangrenzende bedden en vereisen een gedeeltelijk schaduwrijke locatie met goed doorlatende, zure grond. Hun bloemen bieden voedsel voor vlinders en zijn gevoelig voor vorst, maar niet giftig.
Herkomst
De struik veronica was vroeger opgenomen in het geslacht Hebe. Het behoort nu tot de Veronica-soort en heeft de Latijnse naam Veronica-subgen. Hebe. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de plantengroep is Nieuw-Zeeland, waar het met ongeveer 90 soorten het grootste plantengeslacht op het eiland is. Er zijn nog meer gevallen in Frans-Polynesië en de Falklandeilanden. Sommige soorten komen ook in het wild voor in Zuid-Amerika. De planten groeien zowel aan de kust als in de Alpen.
Groei
De Veronica-soort groeit als groenblijvende struiken waarvan de scheutassen met de jaren houtachtig worden. Er zijn dwergheesters met een hoogte tussen de 15 en 40 centimeter en tapijtvormende soorten. Sommige planten ontwikkelen struikachtige en rechtopstaande vormen. Ze worden tot 150 centimeter hoog. Andere soorten struikveronica worden boomvormig en bereiken een hoogte van maximaal zeven meter.
bladeren
Het blad is in paren gerangschikt, zodat twee bladeren naar elkaar toe wijzen. De bladparen zitten tegenover elkaar op de stengel. Van bovenaf gezien zijn twee rijen bladeren te zien die haaks op elkaar staan.
Er zijn grootbladige soorten die voorkomen aan kusten, bosranden en laaglanden. Naarmate de hoogte toeneemt, worden de bladeren kleiner en kleiner. In alpiene vegetatiegordels boven de boomgrens vormen hebes bladeren die zijn verkleind tot leerachtige schubben. De vorm doet denken aan een zweepkoord.
Het kleurbereik van de lancetvormige bladeren varieert van donker tot lichtgroen met een glanzende bovenkant. Er zijn inmiddels talloze cultuurvormen met felgekleurd of bont blad. Sommige soorten hebben groene bladeren met gele of witte randen. Ze doen denken aan het gebladerte van spilstruiken.
Bloei
De bloemkroon bestaat uit vier ongelijk gevormde bloemblaadjes. In het midden bevinden zich twee meeldraden en een lange stijl. De individuele bloemen clusteren samen en vormen een kaarsvormige bloeiwijze die taps toeloopt naar de punt. De bloeiwijze ziet er van een afstand stekelig uit.
De kroon doet denken aan de delicate bloemen van de ereprijssoort. Struikveronica's bloeien in de herfst of zomer. Bij veel kleinbladige soorten begint de bloei al in mei. Tijdens de zomermaanden zijn de soorten belangrijke voedselbronnen voor vlinders. Herfstbloeiende planten zijn overwegend grootbladig. Hybriden van Veronica andersonii vormen de meerderheid van deze groep. Deze gecultiveerde vormen ontwikkelen bloemtrossen tot 15 centimeter lang.
Het kleurengamma is breed. Terwijl de natuurlijke soort fijne roze of violette bloemen ontwikkelt, schitteren gecultiveerde vormen in wit, rood of blauwviolet. In de bloemloze staat is een duidelijke identificatie van de natuurlijke soort vrijwel onmogelijk, omdat de soorten qua groeiwijze sterk op elkaar lijken.
Gebruik
Liften zijn populaire structuuraanbieders die met hun rijke groen het hele jaar door kleurrijke accenten zetten. Ze dienen als perkenborder en benadrukken in de winter de tuin. De planten worden vaak gebruikt als bodembedekker op graven. Door hun kleurrijke blad zijn ze aantrekkelijke blikvangers in vaste planten. Vanwege de eisen aan de bodem kan de struik veronica in veenbedden worden geplant. Hier harmonieert de struik met heide en sedum, waarvan de bloeiperiode zich gedurende de herfst uitstrekt.
Geschikte plantpartners zijn:
- Rhododendrons
- Smalbladige laurierroos
- Japanse lavendelheide
Is struikveronica giftig?
De struik veronica is een van de onschadelijke sierplanten. Het bevat geen giftige ingrediënten en kan worden geplant in tuinen waar kinderen of huisdieren zijn.lees meer
Welke locatie is geschikt?
Liften geven de voorkeur aan een hoge luchtvochtigheid. Een locatie aan de oostkant van een huis is ideaal omdat de struiken beschermd moeten worden tegen direct zonlicht. Hier genieten de planten 's ochtends van de zon en vanaf de middag van schaduw. Dit betekent dat het zelfs in de zomer niet te warm wordt voor de houtachtige struiken.
Een gedeeltelijk schaduwrijke locatie onder lichte bomen is ook geschikt voor de teelt. Er zijn variëteiten die tot drie uur zonneschijn per dag kunnen verdragen. Rassen met kleurrijk blad hebben meer licht nodig omdat hun bladkleur verloren gaat op te donkere locaties. Zorg er bij het kiezen van een locatie voor dat u een plaats kiest die beschermd is tegen de wind.lees meer
Welke grond heeft de plant nodig?
Veronica subgen. Graaf bij voorkeur zure grond. Voorzie het substraat van voldoende organisch materiaal zodat de pH-waarde in een lage omgeving behouden blijft. Dit geldt voor zowel tuingrond als containersubstraten. Een mengsel van humus, turf en zand in gelijke verhoudingen is ideaal.
Zorg ervoor dat de omstandigheden nieuw zijn. De struiken hebben een goede substraatdoorlatendheid nodig, omdat wateroverlast schadelijk voor hen is. Voordat u uw heester veronica plant, moet u de bodem van de pot en het plantgat bedekken met aardewerkscherven. Ze fungeren als drainage en zorgen ervoor dat het gietwater optimaal kan wegvloeien.
Stekken
Snijd jonge scheuten van een gezonde moederplant net onder een knooppunt af. De stekken mogen nog niet houtachtig zijn. Gebruik gereedschap met een scherp mes dat u vooraf grondig heeft gereinigd en gedesinfecteerd. Verwijder de bladeren in het onderste derde deel van de stek. Deze wordt in een plantenbak geplaatst, gevuld met groeigrond tot aan het bladgedeelte. Als substraat is een voedselarm mengsel van turf en zand geschikt.
Bevochtig de grond en plaats een glas over de container. Zet de pot op een redelijk lichte plek en zorg ervoor dat de bodemtemperatuur niet onder de 20 graden Celsius komt.
Zodra er verse bladeren ontstaan, zijn de stekken klaar om te worden verpot. Vervolgens kunnen ze in een voedingsrijk substraat worden geplant of buiten worden geplaatst. Tijdens de groeifase kun je regelmatig een deel van de scheutpunten afknippen met je vingernagel. Dankzij deze maatregel wordt de struik veronica bossiger.
Heester Veronica in een pot
Heesterveronica-soorten zijn geschikt voor planten in containers. Kies een voldoende grote container zodat de wortels zich optimaal kunnen ontwikkelen. Zodra het substraat volledig beworteld is, hebben de planten een grotere bak nodig. Een kleipot is ideaal om te planten omdat het poreuze materiaal vocht absorbeert. Er is geen regeling van substraatvocht in kunststof potten. Bij deze modellen moet je ook letten op een goede waterafvoer.
De struiken kunnen gecombineerd worden met andere planten in balkonbakken. Hoge sedum, lantaarnbloemen of pennisetumgras zijn geschikt als plantpartner.
Struik Veronica water geven
De waterbehoefte van deze soorten is hoog tijdens de groeifase. Geef royaal water tussen de lente en de herfst. Op zeer warme dagen moet u meerdere keren per dag de vochtigheid van de grond controleren en indien nodig vaker water geven. Struikveronica tolereert noch hitte in de lucht, noch droogte in het substraat. Een gebrek aan water kan ervoor zorgen dat de bladeren geel worden. Besproei met water om de vitaliteit van de plant te ondersteunen.
Als je water geeft, moet je ervoor zorgen dat het water zich niet op het oppervlak verzamelt. Geef voldoende water om plassen aan het oppervlak te voorkomen. De grond moet het water volledig opnemen. Laat de grond tussen de gietbeurten goed drogen, maar voorkom dat deze volledig uitdroogt.
Als groenblijvende planten gaat hun metabolisme zelfs in de winter niet in rust. Dit betekent dat struikveronica’s het hele jaar door vocht nodig hebben. Geef uw struiken water op vorstvrije dagen. De kluit mag niet uitdrogen. Een dikke laag mulch zorgt ervoor dat de grond niet bevriest of uitdroogt.
Bemest struik Veronica op de juiste manier
Wanneer het groeiseizoen in de lente begint, genieten volwassen bomen van bemesting. Jonge planten hebben pas vanaf het tweede jaar extra voedingsstoffen nodig. Geef de planten elke 14 dagen voedingsstoffen in de vorm van vloeibare meststof (€ 18,00 op Amazon), die met het gietwater wordt toegediend. Een zwakke dosering is voldoende, omdat de bomen geen zware eters zijn.
struik Veronica correct afknippen
Hoofden hoeven over het algemeen niet te worden afgesneden. Ze zijn van nature compact en behouden hun groeiwijze gedurende een lange periode. Als de verdorde bloeiwijzen er lelijk uitzien, kunnen ze specifiek worden afgesneden.
Naarmate de struiken ouder worden, worden ze van onderaf kaal. Dit is een natuurlijk proces, omdat de bovenste scheuten het licht wegnemen van de onderste takken. Om dit proces tegen te gaan, moet je de punten iets inkorten of de plant iets uitdunnen. Hierdoor krijgt het onderste deel van de plant weer meer licht waardoor hier verse bladeren kunnen uitlopen. Streef naar een ovale vorm, zodat de hele plant voldoende licht krijgt.
Hoe transplanteer ik correct?
Als de plant een andere standplaats nodig heeft, kun je in het voorjaar de kluit royaal afknippen en opgraven. Voordat u deze maatregel neemt, is het raadzaam om kale en verdorde scheuten af te snijden en de struik in zijn geheel iets in te korten. Snoei ook de wortels terug, zodat er een evenwichtige verhouding ontstaat tussen bladmassa en kluit.
Verpotten
Elke twee tot drie jaar worden potplanten in een grotere container getransplanteerd. Deze maatregel is uiterlijk nodig als de wortels de binnenkant van de pot raken of uit het drainagegat groeien. Kies een bewolkte dag in het late voorjaar, wanneer de temperaturen mild zijn.
De nieuwe emmer moet ongeveer twee tot vier centimeter groter in omtrek zijn. Als je meerdere maten tegelijk overslaat, zullen de wortels zich in eerste instantie heel snel verspreiden en duurt het lang voordat de verse bladscheuten verschijnen. Verwijder het oude substraat volledig om besmetting met ziekteverwekkers en plagen te voorkomen. Je kunt de wortels ook met water afspoelen om resten te verwijderen.
Overwintering
Heesterveronica's zijn enigszins gevoelig voor vorst, hoewel ze vaak als winterhard worden aangeboden. Deze gevoeligheid heeft betrekking op het blad, dat in de winter ook vocht verliest. Als de grond bevroren is, kunnen de planten hun waterbalans niet op peil houden. Als gevolg hiervan drogen ze uit. Zorg ervoor dat u een beschermde locatie heeft waar er in de winter geen direct zonlicht is. Wind draagt ook bij aan overmatige verdamping.
Bedek de plant in sneeuwvrije wintermaanden met tuinvlies of struikgewas. Dit beschermt zowel grootbladige als kleinbladige bomen tegen de gevaarlijke vorst. Potplanten brengen de koude maanden door in milde winterverblijven. Plaats de container in een onverwarmde en lichte kamer. Temperaturen rond de tien graden Celsius en een matig hoge luchtvochtigheid zijn ideaal.lees meer
Plagen
Het typische ongedierte op struikveronica's nestelt zich op bladeren en scheuten en zuigt met hun monddelen het plantensap uit de aderen.
Spidermijten
Dit ongedierte komt vaak voor. Ze laten heldere stippen achter op de bladeren. In het late besmettingsstadium vertoont het blad lichtgrijze tot bronskleurige vlekken. De bladeren krullen en verwelken totdat ze uiteindelijk afvallen. Spintmijten verspreiden zich het liefst in het voorjaar en laten een fijn web achter op de delen van de plant. Verwijder de aangetaste bladeren en behandel de plant met insecticiden gemaakt van koolzaadolie.
Bladluizen
Ze behoren tot de meest voorkomende plagen op struikveronicas. Bladluizen laten een kleverige afscheiding achter op de bladeren en twijgen. Een typisch schadepatroon zijn gekrulde, sterk gekrulde en soms blarenbladeren. Het ongedierte nestelt zich op de onderkant van de bladeren en is zichtbaar als zwarte stippen.
Passende hulpmaatregelen:
- Was de plant met een scherpe waterstraal
- spray met zeepoplossing
- spray met boerenwormkruid- en brandnetelextracten
- Gebruik nuttige insecten zoals galmijten en gaasvliegen
Scale insecten
Deze plagen zijn te herkennen aan hun schildvormige lichaam, dat de insecten als een capsule beschermt. Alleen de vrouwelijke schildluis eet en laat onbruikbare resten achter in de vorm van kleverige afscheidingen die na verloop van tijd de bladeren en korst bedekken. Een ernstige besmetting belemmert de groei en zorgt ervoor dat de plant kreupel raakt. Als uw boom is aangetast, moet u alle delen van de plant besproeien met oliepreparaten die paraffine of koolzaadolie bevatten. Er vormt zich een continue oliefilm waardoor het ongedierte stikt.
Schimmelinfectie
Botrytis cinerea is een van de schadelijke schimmels die vaak struikveronicas koloniseert. Ze laten een fluwelig laagje met een muisgrijze kleur achter op de plantendelen. Het paddenstoelengazon zorgt voor veel stof en laat op deze manier talloze sporen vrij. Grijze schimmel verspreidt zich het liefst onder vochtige en warme omstandigheden.
Goede ventilatie van de plant helpt preventief. Geef de struiken een tonicum. Een extract uit paardenstaart is hier succesvol gebleken. Als alternatief wordt de toediening van steenstof aanbevolen. Verwijder alle aangetaste plantendelen en behandel ernstig geïnfecteerde planten met een goedgekeurd fungicide.
Tip
Op het balkon zorgt de struik veronica tussen insectenhotels en rustieke tuinmeubelen voor een zomerse flair. De intense kleuren zijn niet alleen decoratie, maar ook de perfecte achtergrond voor fotomomenten met zelfgemaakte jam en sappen. Deze kleurrijke aanblik zorgt ervoor dat je zin hebt om te socialiseren.
variëteiten
- Green Globe: Winterhard tot -5° C. Compacte groei, uniforme bolvorm. Wordt tussen de 20 en 30 centimeter hoog.
- Nieuw-Zeeland: Kleinbladig, geelgroen blad. Groeihoogte 100 tot 150 centimeter.
- Variegata: Bladeren witgroen met gele, zilvergrijze vlekken. Bloeit vanaf juli lichtpaars. Tot 180 centimeter hoog.
- James Stirling: Kleine naaldvormige bladeren, groen met een goudgele tint. Tot 20 centimeter hoog.
