Deze heldere vruchten maken het verleidelijk om ervan te snoepen. Maar dit moet je vermijden omdat de Pfaffenhütchen giftig is. Het bevat verschillende gifstoffen die verschillende regio's en organen aantasten. Vooral kinderen en huisdieren lopen gevaar.
Zijn Pfaffenhütchen giftig?
De Pfaffenhütchen is in alle delen giftig en bevat alkaloïden, glycosiden en evonine, die het zenuwstelsel en de hartspier aantasten. Vooral de zoet smakende zaden zijn gevaarlijk. Bij volwassenen kunnen 30-40 zaden dodelijk zijn, bij kinderen zijn dit al 15-20 zaden.
Giftige plantendelen
Alle delen van de Pfaffenhütchen zijn giftig. De concentratie van gifstoffen is bijzonder hoog in de zaden, die als de vrucht rijp is, op verlengde stengels uit de geopende capsulevrucht hangen. De opvallende kleur van de vruchten maakt ze bijzonder aantrekkelijk voor kinderen. Je merkt de giftigheid niet omdat de vruchten erg zoet smaken.
Gifstoffen:
- Alkaloïden: beïnvloeden het zenuwstelsel
- Glycosiden: verlammen de hartspier en smaken erg zoet
- Evonin: effecten op het zenuwstelsel
Kritische dosis
Als grotere hoeveelheden fruit, bloemen of bladeren worden gegeten, kunnen er verschillende symptomen optreden.30 tot 40 zaden wordt bij volwassenen beschouwd als een kritische dosis die de dood kan veroorzaken. Kinderen ontwikkelen ernstige vergiftigingsverschijnselen na het eten van 15 zaden. 20 zaden kunnen de dood veroorzaken.
Huidcontact is echter onschadelijk. Als een kind fruit verzamelt en later zijn vingers aflikt, hoeft u niet bang te zijn voor gevaar. Bij huisdieren kan het consumeren van zelfs kleine hoeveelheden plantendelen dodelijk zijn.
Symptomen van vergiftiging
Het kan tot 18 uur duren voordat de symptomen optreden. De eerste tekenen zijn onder meer kortademigheid en een stijging van de lichaamstemperatuur. Problemen met de bloedsomloop en hartkloppingen komen voor. Dit wordt gevolgd door buikpijn, misselijkheid en diarree. Recidiverend braken of constipatie kunnen voorkomen. De giftige ingrediënten beschadigen de lever en de nieren. De dood kan optreden als gevolg van verlamming van de hartspier en het zenuwstelsel.
