Lelietje-van-dalen wordt als zeer giftig beschouwd. Het eten van bladeren, bloemen of fruit kan zelfs ernstige vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Lelietje-van-dalen mogen daarom niet worden geplant in een tuin die wordt gebruikt door kinderen en huisdieren.
Zijn lelietje-van-dalen giftig en welke symptomen treden op bij vergiftiging?
Lelietje-van-dalen is in alle delen giftig, vooral de bladeren, bloemen en bessen. Vergiftiging manifesteert zich door misselijkheid, diarree, snelle hartslag, duizeligheid en vertraagde ademhaling. Ernstige vergiftiging kan leiden tot een hartstilstand.
Welke delen van het lelietje-van-dalen zijn giftig?
Alle delen van het lelietje-van-dalen zijn giftig. Vooral veel van de gifstoffen in de plant:
- Convallatoxol
- Convallatoxine
- Convallosid
- Desglucocheirotoxine
zitten in de bladeren, bloemen en bessen.
Symptomen van lelietje-van-dalenvergiftiging
Huidirritatie en oogproblemen kunnen zelfs bij extern contact optreden.
Het eten van bladeren, bloemen of bessen veroorzaakt de volgende symptomen:
- Misselijkheid
- Diarree
- Hartracen
- Duizeligheid
- Pulse racen
- langzame ademhaling
Ernstige vergiftiging kan leiden tot een hartstilstand.
Vergiftiging behandelen
Lelietje-van-dalenbessen in het bijzonder zijn giftig. Vooral kinderen die de rode bessen in hun mond stoppen lopen hier gevaar.
Het eten van slechts vijf bessen zou de ontgifting op gang moeten brengen. Ga daarom zo snel mogelijk naar een kliniek of uw huisarts.
Raak het lelietje-van-dalen alleen aan met handschoenen
Nadat je de bloem hebt verzorgd, moet je zeker je handen goed wassen. Nog beter is om altijd met handschoenen te werken (€ 9,00 op Amazon).
Lelietje-van-dalen in de kamer
Lelietje-van-dalen heeft een zeer sterke geur. Mensen met allergieën reageren hierop met hevige hoofdpijn, kortademigheid of huidirritatie. Hoe mooi de lelietje-van-dalen ook zijn, ze mogen alleen in een vaas worden geplaatst op een luchtige plaats, buiten het bereik van kinderen en huisdieren.
Tip
De bladeren van het lelietje-van-dalen lijken op die van de niet-giftige wilde knoflook, die als specerij wordt gebruikt. Hij groeit ook in het voorjaar, meestal op schaduwrijke plekken in het bos. De bladeren van daslook verspreiden een knoflookachtige geur en zijn te onderscheiden van lelietje-van-dalen.
