Waterwier is een interessante plant die hier meer dan een eeuw geleden inheems is geworden en talloze natuurlijke watermassa's koloniseert. Bijna geen enkele tuinvijver of aquarium kan zonder hen. Maar hoe goed kennen we ze?
Wat voor soort plant is waterpest?
Waterpest is een meerjarige, kruidachtige plant uit de kikkerbeetfamilie. Hij komt voor in natuurlijk stilstaand water, groeit vrij drijvend of geworteld en heeft ranken tot 3 m lang. Voortplanting vindt vegetatief plaats.
Naam en familie
Het waterpest, wetenschappelijk gezien Elodea, is een geslacht uit de kikkerbetenfamilie en komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika. Het omvat 12 soorten, waarvan er drie nu inheems zijn geworden in Midden-Europa:
- Canadese waterpest – Elodea canadensis
- Smalbladig waterpest – Elodea nuttallii
- Argentijnse waterpest – Elodea callitrichoides
Groei en uiterlijk
De plant groeit als een kruid en is meerjarig, maar ook groenblijvend. In de winter worden de scheuten buiten bruin en zinken naar de grond, maar in de lente vindt op betrouwbare wijze nieuwe groei plaats.
- groeit vrij zwevend of geworteld in de grond
- individuele ranken kunnen tot 3 m lang worden
- De langwerpige, ongeveer 3 cm lange bladeren zijn in drieën gerangschikt in zogenaamde kransen
- witte bloemen van mei tot september
- maar bloeit zelden in dit land
Habitaten
De waterplaag komt voor in natuurlijk stilstaand water. Hij verdraagt temperaturen tussen 4 en 26 °C, houdt van heldere tot gedeeltelijk schaduwrijke plaatsen en heeft een voedselrijke omgeving nodig om te groeien. Het houdt het water schoon en verrijkt het met zuurstof. Het is ook een ideale schuilplaats en paaiplaats. Deze nuttige eigenschappen hebben ze in kunstmatige habitats gebracht, zoals tuinvijvers en aquaria.
Tip
De Argentijnse waterplaag is gevoeliger voor kou. In dit land is het eigenlijk alleen veilig om in een aquarium te overwinteren. Het is voldoende als slechts een klein stukje wordt "opgeslagen". In de zomer verandert het in een grote plant.
Voortplanting
Vrouwelijke planten werden in Europa geïntroduceerd, en daarom vindt vermeerdering vegetatief plaats. Uit elk klein, zelfs wortelloos, deel van het waterpest kan een onafhankelijke plant ontstaan. Dit verklaart onder meer hoe wijdverbreid het is en hoe moeilijk het te bestrijden is.
Je kunt waterpest thuis vermeerderen door een kop of een deel van minimaal 2 cm lang te planten of door het in water te laten drijven.
