Vooral Indiase balsem is door veel tuiniers bekend en gevreesd als onkruid. Wat dacht je ervan om jezelf te vergapen aan dit kruid? Is het zelfs eetbaar?
Welke delen van de balsem zijn eetbaar?
De Indiase balsem is gedeeltelijk eetbaar: de roze bloemen en vreemd uitziende zaden kunnen rauw worden gegeten. Ze smaken zoet of nootachtig. De bladeren en stengels mogen echter alleen gekookt worden geconsumeerd, anders kunnen ze licht giftig zijn.
Bloemen en zaden zijn eetbaar
De roze bloemen en kleine vreemd uitziende zaden van impatiens zijn eetbaar. Dit geldt voor alle soorten. In tegenstelling tot hen mag je de bladeren en stengels niet rauw consumeren. Koken is iets anders
De zoete bloemen als eetbare decoratie
De bloemen zijn aanwezig vanaf juli. Nieuwe bloemen kunnen zich vormen tot oktober of de eerste nachtvorst. Daarom is de periode van juli tot oktober de verzameltijd hiervoor.
De bloemen kunnen rauw gegeten worden. Ze smaken zoet vanwege hun hoge nectargeh alte. Of het nu gaat om eetbare decoratie voor gerechten, in salades of voor het maken van bloemengelei - de toepassingsmogelijkheden zijn talrijk.
De nootachtige zaden als tussendoortje
De zaden van het juwelenkruid worden in de herfst geoogst. Hun smaak is licht nootachtig. Het doet vaag denken aan verse walnoten. Als je veel tijd hebt, kun je veel zaden oogsten en deze bijvoorbeeld gebruiken als meelvervanger voor glutenvrije gerechten. De zaden zijn ideaal voor de volgende gerechten:
- Muffins
- Spramcake
- Pannenkoeken
- Risotto
- Pesto
- Bratlings
Zowel de rijpe zaden als de onrijpe (witgekleurde) zaden zijn rauw eetbaar. Geroosterd smaken ze ook heerlijk. In deze vorm zijn ze goed als muesli of als tussendoortje tussendoor.
Bladeren – niet erg lekker
Hoewel de verse bladeren licht giftig zijn en misselijkheid kunnen veroorzaken, zijn de bladeren eetbaar als ze worden gekookt. Ze kunnen bijvoorbeeld worden bereid als spinazie. Maar culinair gezien is er weinig winst mee te behalen vanwege de bittere stoffen en zuren die ze bevatten.
De bladeren moeten daarom gezien worden als 'noodvoedsel'. Zonde, want anders heb je een goede reden om de juweelkruid te oogsten, wat de controle makkelijker maakt.
Tip
Vergiftiging, bijvoorbeeld door het eten van te veel rauwe juwelkruidbladeren, kan zich onder andere uiten in misselijkheid, braken en diarree. Het lichaam probeert de gifstoffen die het bevat kwijt te raken.
