Angelica (Angelica archangelica) wordt in het hoge noorden al eeuwenlang gebruikt als een gewilde medicinale plant. De Vikingen brachten de schermplant ooit mee uit Scandinavië en introduceerden hem ook in Midden-Europa. Angelica werd ooit beschouwd als een middel tegen de pest en allerlei andere ziekten; van de wortels werden ook bitters en andere bittere likeuren gemaakt. De plant is te herkennen aan de typische, aangename geur.
Waar ruikt engelwortel naar?
De engelwortel (Angelica archangelica) stra alt een zoete en kruidige geur uit die doet denken aan maagbitter. Deze aangename geur komt van de essentiële oliën in de plant en wordt gebruikt vanwege hun helende eigenschappen.
Kruidige en aangename geur
De wortel of de wortelstok, maar ook de hele plant, de vruchten en de etherische olie (Oleum Angelicae) die ervan wordt gemaakt, worden als remedie gebruikt, hoewel meestal de zorgvuldig gedroogde wortels worden gebruikt. Alle delen van de plant verspreiden een zoete en zeer kruidige geur, die later bitter kan worden.
Ingrediënten van Angelica
De intense geur van engelwortel komt van de essentiële oliën die in de plant aanwezig zijn in concentraties tussen 0,3 en 1,5 procent. Angelica bevat ook bitterstoffen, coumarinederivaten, furanocoumarines, coumarines, harsen en suiker. Zogenaamde macrocyclische lactonen zijn verantwoordelijk voor de karakteristieke geur, die doet denken aan maagbittertjes - waarvoor engelwortel tegenwoordig nog vaak wordt gebruikt. De intense geur van de pure etherische olie verdwijnt echter zeer snel.
Toepassingsgebieden
In de traditionele volksgeneeskunde werd engelwortel gebruikt tegen tal van ziekten, maar tegenwoordig wordt het vooral gebruikt tegen maag- en darmproblemen (waardoor de plant ook de populaire bijnaam ‘engelenscheet’ kreeg), zoals maagpijn, een gevoel van volheid of verlies van eetlust, evenals verkoudheid enzovoort. Hoest. Bekende maag- en bitterlikeuren zoals Klosterfrau Melissengeist, Boonekamp, Chartreuse en Cointreau bevatten extracten van de wortel van engelwortel.
Wees voorzichtig met de zon
Iedereen die engelwortel als remedie gebruikt, moet uit voorzorg het zonnebaden of een bezoek aan de zonnestudio vermijden. De furanocoumarinen die in combinatie met langdurig contact met de zon zitten, kunnen huidirritaties veroorzaken, waaronder dermatitis met blaarvorming en allergische reacties. Hetzelfde geldt voor wilde engelwortel, die gevaarlijk kan zijn voor zwemmers - contact met het verse sap kan huiduitslag veroorzaken die lijkt op brandwonden.
Tip
Als je engelwortel in het wild wilt verzamelen, let dan goed op de belangrijke identificerende kenmerken, aangezien de plant snel verward kan worden met de dodelijke giftige water-hemlockspar.
