De gewone teunisbloem (Oenothera biennis) komt oorspronkelijk uit de Amerikaanse continenten en wordt daar al eeuwenlang gebruikt als voedsel en in de traditionele geneeskunde. Ook in Europa werden vooral de vlezige wortels van de plant gegeten. Tegenwoordig wordt de veelzijdigheid van de plant vergeten, soms wordt zelfs gezegd dat hij giftig is.
Is teunisbloem eetbaar en bruikbaar?
De gewone teunisbloem is eetbaar: de bladeren kunnen worden gegeten als salade of als wilde spinazie, bloemen en bloemknoppen dienen als decoratie en de wortels kunnen worden bereid als schorseneer. Teunisbloem staat ook bekend als middel tegen bijvoorbeeld huidproblemen of luchtweginfecties.
Eetbare delen van teunisbloem
In principe kunnen bijna alle delen van de teunisbloem in de keuken worden gebruikt. Van de jonge blaadjes kan een salade worden gemaakt of worden bereid als wilde spinazie; de bloemen en bloemknoppen dienen als smaakvolle en onderscheidende decoratie voor salades, desserts, soepen en andere gerechten. De wortel van de teunisbloem, voorheen bekend als ‘hamwortel’ vanwege zijn roodachtige kleur, kan worden bereid als schorseneer.
Teunisbloemwortel
Teunisbloemwortels worden meestal geschild en vervolgens gekookt in een sterke vleesbouillon. De fijngesneden wortels kunnen vervolgens als salade worden gegeten, aangelengd met zout, peper, azijn en olie. Als alternatief kunnen ze ook op klassieke wijze als knolgroenten in een witte bechamelsaus worden geserveerd. Teunisbloemwortels worden verzameld in de eerste winter, dat wil zeggen vóór de eerste bloei van de twee jaar oude plant.
Bloemen en bloemknoppen
De lichtzoete en kruidige bloemen van de teunisbloem zijn geschikt als eetbare decoratie, bijvoorbeeld in kleurrijke salades, als toevoeging aan soepen of als bloemenboter. Gedroogd kunnen ze ook aan theemelanges worden toegevoegd. Aan de andere kant kun je de bloemknoppen die nog geoogst zijn, ook dicht in azijn blancheren en vervolgens in olie marineren - mooi verpakt en een leuk souvenir.
Teunisbloem als remedie
Teunisbloem staat als groente als medicijn nog beter bekend, omdat vooral de bloemen en zaden veel gamma-linolzuur bevatten, een essentieel aminozuur. Om deze reden wordt teunisbloemolie voornamelijk uitwendig gebruikt voor huidproblemen - vooral neurodermitis - terwijl de bloemen worden gebruikt als aftreksel of in de vorm van siroop voor hoest en andere luchtweginfecties.
Tip
De licht nootachtig smakende zaden kunnen ook gemakkelijk in een pan zonder vet worden geroosterd en als ingrediënt door de ochtendmuesli worden gemengd.
