Het is bekend dat de vruchten van de loquat giftig zijn voor de mens. Maar het toxische effect ontstaat alleen door speciale chemische processen. Met kleine tips kun je de loquat zonder aarzeling planten.
Zijn loquats giftig voor mensen en dieren?
Zijn loquats giftig? Loquats bevatten cyanogene glycosiden in bladeren, stengels, vruchten en zaden, die waterstofcyanide vormen wanneer ze in contact komen met bepaalde enzymen. Er is een laag risico op vergiftiging voor mensen, terwijl paarden ernstigere vergiftigingsverschijnselen kunnen hebben.
Toxiciteit voor mens en dier
Loquats ontwikkelen in de herfst talloze rode of blauwe vruchten die doen denken aan kleine appels. Naast hun decoratieve karakter vervullen de vruchten in de winter nog een andere functie. Ze dienen als populair voedsel voor vogels. Hoewel sommige dieren, zoals paarden, na consumptie ernstige vergiftigingsverschijnselen kunnen ervaren, is er voor mensen slechts een laag risico op vergiftiging.
Overzicht: Het plantengif
De bladeren, stengels, vruchten en zaden van sommige loquatsoorten bevatten cyanogene glycosiden. Deze plantenvergiften zitten in talrijke zaden van rozenplanten en bestaan uit een combinatie van alcohol, koolhydraten en een nitrilgroep. Deze chemische verbinding is op zichzelf niet giftig. Wanneer bepaalde enzymen de verbinding afbreken, wordt waterstofcyanide gevormd. Als paarden de plantendelen eten, grijpt het waterstofcyanide binnen korte tijd in de energiestofwisseling in. Het weefsel kan geen zuurstof opnemen. Dit resulteert in spierkrampen, een verhoogde hartslag en een snelle ademhaling.
Symptomen bij mensen:
- Hoofdpijn en duizeligheid
- Misselijkheid en braken
- Diarree
Veilig planten
Niet alle soorten en variëteiten van loquats worden ervan verdacht giftig te zijn. Bij het planten van de populaire soort 'Red Robin' hoeft u zich geen zorgen te maken. In omgevingen waar kinderen spelen, moet u ervoor zorgen dat dode bloeiwijzen regelmatig worden gesnoeid. Zo voorkom je dat er fruit ontstaat dat kinderen tot tussendoortjes zou aanzetten. In de omgeving van paardenweiden en weilanden moet u voorkomen dat u mispelhagen aanplant of de takken terugsnoeit zodat dieren deze niet kunnen opeten.
