De tuinman gebruikt de term geurende viburnum om verschillende soorten viburnum aan te duiden die de aandacht trekken met de bedwelmende geur van hun witte of roze bloemen. In de regel zijn het bladverliezende, gemakkelijk te onderhouden struiken met een brede bossige groei en vroege bloei: geurende sneeuwballen tonen hun pracht meestal in de maanden maart en april, maar sommige openen hun bolvormige tot parapluvormige bloemschermen al in november.
Wat kenmerkt de geurende sneeuwbal?
De geurende sneeuwbal is een bladverliezende struik die opv alt door zijn sterk geurende, witte of roze bloemen. Hij bloeit tussen maart en april, is gemakkelijk te verzorgen en geeft de voorkeur aan een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke standplaats en humusrijke, frisse grond.
Herkomst en distributie
De meeste van de ongeveer 100 soorten viburnum komen uit Oost-Azië, en de geurige viburnum Viburnum farreri, die vaak in Duitse tuinen wordt aangeplant, is daarop geen uitzondering. Deze vindt zijn thuis in de noordwestelijke provincies van China, waar de klimatologische omstandigheden vergelijkbaar zijn met die in Centraal-Europa. Hier is de tot vijf meter hoge bladverliezende struik in zijn wilde vorm vooral te vinden aan de randen en in de schaarse bergbossen, waar hij het liefst groeit op verse, humusrijke grond.
De Viburnum farreri, vaak de geurende viburnum genoemd, en de grootbloemige viburnum (bot. Viburnum grandiflorum) zijn de twee oudersoorten van de hybride vorm Viburnum x bodnantense, ook wel geurende sneeuwbal genoemd. De hybride is echter beter bekend onder de naam wintersneeuwbal, die hij draagt vanwege de extreem vroege bloei.
Gebruik
Plant de geurende viburnum afzonderlijk - bijvoorbeeld in het midden van een gazon of als midden of achtergrond van een border met vaste planten, samen met phlox, delphiniums of bijenbalsem - of in groepen. Bij groepsaanplanting kunt u slechts één soort bij elkaar planten, bijvoorbeeld als bloeiende haag, of samen met andere bomen zoals rododendrons, seringen, kornoeljes, kerkbomen of een Japanse esdoorn.
Uiterlijk en groei
Kortom, de geurende sneeuwbal is een van de langzaam groeiende bomen, die slechts zo'n tien tot 25 centimeter per jaar groeit. Als de plant volgroeid is, wordt de strak rechtopgaande struik zo'n twee meter hoog en twee meter breed. De takken hangen vaak iets over en na verloop van tijd ontwikkelt de struik talloze uitlopers. Door deze en grondscheuten die uit de wortels groeien, kan de boom gemakkelijk grotere gebieden bestrijken. De kroon is meestal vrij dicht en de schors is meestal licht roodachtig van kleur. Oudere schors schilfert vaak af in uiterst delicate vlokken.
bladeren
Viburnum farreri is een bladverliezende struik waarvan de bladeren in de herfst een mooie rode tot dieppaarse herfstkleur krijgen. Dit is vooral effectief tegen de groenblijvende achtergrond van een aanplant van rododendrons. De bladeren van de geurende sneeuwbal zijn tegenovergesteld gerangschikt, lancetvormig tot elliptisch van vorm en meestal puntig. Ze zitten op roodachtige stengels van ongeveer twee centimeter lang. Ze zijn maximaal acht centimeter lang en vier centimeter breed.
Bloei en bloeitijd
De belangrijkste bloei van de geurende viburnum vindt plaats tussen maart en april, hoewel bij mild weer de geïsoleerde bloeiwijzen de hele winter vanaf eind oktober/begin november opengaan. De knoppen hebben een intens roze kleur en zijn als pluimen gerangschikt aan de uiteinden van de korte zijscheuten. De buisvormige bloemen die eruit komen, zijn echter wit gekleurd. Ze hebben een langwerpige vorm en kunnen ongeveer anderhalve centimeter lang worden. De geurende sneeuwbal heeft niet voor niets zijn naam: de bloemen verspreiden een intense geur die de meeste mensen prettig vinden en die al vanaf een paar meter afstand kunnen worden opgemerkt.
Fruit
Aangezien er tijdens de bloeiperiode van de geurende viburnum op onze breedtegraden geen bijen, hommels, enz. rondzoemen, vindt bevruchting slechts zelden plaats - wat betekent dat vruchten ook onwaarschijnlijk zijn. Als ze zich ontwikkelen, hebben ze een langwerpige vorm en een groene tot roodachtige tint. Ook in zo’n geval moet je voorzichtig zijn, de vruchten van de geurende viburnum zijn licht giftig.
Toxiciteit
Naast de vruchten wordt de hele plant als licht giftig beschouwd, hoewel er geen ernstige gevolgen zijn als gevolg van vergiftiging. In extreme gevallen kunnen misselijkheid, diarree en/of braken optreden.
Welke locatie is geschikt?
De geurende sneeuwbal staat het liefst op een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek, waar hij een paar uur per dag in de volle zon kan baden. Hier produceert de struik bijzonder veel bloemen, zolang de geselecteerde locatie beschermd is en er geen risico bestaat op late vorst - de open bloemen kunnen geen strenge vorst verdragen. Het beste kunt u de boom in de buurt van een beschermmuur of direct voor een haag planten, zolang het daar maar niet te schaduwrijk is. Als de standplaats te donker is, zullen de bloesems van de geurende sneeuwbal merkbaar schaarser zijn en zullen de anders intense herfstkleuren ook zwakker zijn.
Vloer
De geurende sneeuwbal is echter niet veeleisend als het gaat om de bodemgesteldheid. De struik voelt zich het prettigst in een frisse tot matig vochtige ondergrond die rijk is aan humus en voedingsstoffen, maar wel los en diep is. Hoewel de plant een gelijkmatig vochtige standplaats nodig heeft, kan hij geen wateroverlast verdragen. In dit opzicht moet u kleigrond vóór het planten grondig losmaken en indien nodig drainage aanbrengen. Ook is het verstandig om op elke plek de bodem te verbeteren met voldoende compost; de geurende sneeuwbal heeft een hoge behoefte aan voedingsstoffen. De struik is zeer flexibel als het gaat om de pH.
Plantgeurende sneeuwbal correct
Hoewel Viburnum farreri meestal in containers wordt verkocht en daarom over het algemeen op elk moment kan worden geplant, raden experts toch aan om hem in het voorjaar te planten. Dit is een voordeel omdat de struik voldoende tijd heeft om vóór de eerste winter goed doorworteld te raken en daardoor een grotere kans heeft om het koude seizoen ongeschonden te overleven. Indien beperking gewenst is, dient u bovendien een wortelbarrière te gebruiken, deze moet een diameter hebben van minimaal 150 centimeter. De geurende sneeuwbal verspreidt zich graag over uitlopers en kan daardoor in de loop der jaren grotere gebieden in beslag nemen. Het is ook zinvol om vóór het planten goed verteerde rundermest of bladhumus aan de grond toe te voegen.lees meer
Geurende sneeuwbal gieten
De geurende sneeuwbal heeft een gelijkmatig vochtig oppervlak nodig om te gedijen. Daarom mag je geplante exemplaren in de tuin niet laten uitdrogen. Zorg er daarom voor dat u tijdens de hete zomermaanden en langere droge periodes voldoende water drinkt; in dergelijke gevallen zou eens in de twee weken voldoende moeten zijn. Geurende sneeuwballen in potten mogen in de zomer niet uitdrogen en in de winter niet bevriezen.
Geurende sneeuwbal goed bemesten
Als de geurende sneeuwbal in normale, humusrijke tuingrond wordt geplaatst en bij het planten al compost (€ 12,00 op Amazon) of stalmest krijgt, doet hij het ook zonder extra bemesting goed. Als de struik echter op nogal arme grond staat of tekenen van tekort vertoont, kunt u de situatie verhelpen met een in de handel verkrijgbare tuinmeststof.
Snijd de geurende sneeuwbal op de juiste manier
De geurende sneeuwbal is een snoeitolerante struik die regelmatig moet worden uitgedund en in vorm moet worden gesneden. Een dergelijke snoei kan het beste direct na de bloei in maart of april worden gedaan en stimuleert de plant om nieuwe, sterke groei en verse scheuten te produceren. Verwijder losse takken, droog of dood hout en dode bloeiwijzen.
Verspreid geurende sneeuwbal
De gemakkelijkste manier om de geurende sneeuwbal te verspreiden is via uitlopers, die zich in de loop van de tijd toch ontwikkelen. Het enige wat je hoeft te doen is ze voorzichtig opgraven, scheiden van de moederplant en apart planten. Maar de soort kan ook gemakkelijk worden vermeerderd met plantenbakken en stekken, hoewel het stekken iets ingewikkelder is om te rooten. Aan de andere kant steek je de zinkers in het voorjaar gewoon in de grond en knip je ze van de moederplant af zodra de nieuwe planten hun eigen scheuten ontwikkelen.
Overwintering
De geurende sneeuwbal is winterhard en vereist geen speciale winterbescherming. Alleen de bloemen die bij zacht weer opengaan, lopen risico op vorst.
Ziekten en plagen
De geurende sneeuwbal is relatief ongevoelig voor aantasting door ziekteverwekkers of ongedierte. Aantasting door echte meeldauw (“mooi weer meeldauw”) of bladvlekkenziekte kan af en toe problematisch worden, hoewel beide fungicide ziekten vrij gemakkelijk kunnen worden behandeld. Water geven met een zelfgemaakt afkooksel van heermoes en smeerwortel voorziet de geurende sneeuwbal niet alleen van extra voedingsstoffen, maar voorkomt ook effectief schimmelziekten.
De soort is ook behoorlijk gevoelig voor aantasting door bladluizen of de viburnumbladkever. Controleer de struiken regelmatig om eventuele invasies tijdig tegen te gaan.
Tip
Je kunt ook de bloeiwijzen die nog niet helemaal open zijn afknippen en in de vaas plaatsen. De takken gaan ongeveer twee tot drie weken mee (soms zelfs langer), zolang je het water maar dagelijks ververst en de vaas op een lichte plek zet.
Soorten en variëteiten
Verschillende soorten en variëteiten van het geslacht “Schneeball” (bot. Viburnum) worden geurende viburnum genoemd omdat ze bijna allemaal min of meer sterk geurende bloemen produceren. Dit zijn in wezen twee wilde soorten en een kruising daartussen, die op hun beurt in verschillende varianten worden aangeboden:
- Viburnum farreri: opgaande struik, tot drie meter hoog, witte of roze bloemen tussen januari en maart, zomergroen
- Viburnum carlcephalum: ook grootbloemige geurende viburnum, brede bossige groei, hoogte tot twee meter, sterk geurende bloemen tussen eind april en mei, zomergroen
- Viburnum × bodnantense: ook winterviburnum, geurende viburnum of Bodnant viburnum, hybride van de twee hierboven genoemde soorten of van V. farreri en V. grandiflorum, groeihoogte tot 3,5 meter, witte of roze bloemen meestal tussen maart en april
'Candidissimum': bossige groei, zuiver wit, grote bloeiwijzen, bijzonder rijkbloeiend
'Dawn': rechtopstaande, gebogen, overhangende groei, witachtig roze bloemen tot ongeveer half april, afhankelijk van het weer Bloei is ook mogelijk vanaf november
'December Dwarf': dwergvorm met een maximale hoogte van 150 centimeter'Fioretta': compacte groei, roze bloemen
Daarnaast hebben de volgende viburnumsoorten ook geurige bloemen:
- Viburnum carlesii: ook Koreaanse geurende sneeuwbal of geurige sneeuwbal, bolvormige tot brede bossige groei, maximale hoogte van 150 centimeter, sterk geurende, witroze bloemen
- Viburnum burkwoodii: ook paasviburnum, losse, breedronde groei, hoogte tot 200 centimeter, sterk geurende, witte en roze bloemen tussen april en mei
