De trillende esp is vooral bekend om zijn nerveuze espbladeren. Er zit eigenlijk veel karakterpotentieel in hun fruit. Het feit dat ze geen stijlfiguur zijn geworden, kan te wijten zijn aan hun minder enkele status.
Hoe ziet de vrucht van de trillende esp eruit en wanneer verschijnt hij?
De vrucht van de trillende esp is een groenachtige tot bruinachtige capsulevrucht die talloze, door de wind verspreide zaden met donzige koppen bevat. Bevruchting vindt plaats door bestuiving door de wind en de vruchten ontwikkelen zich van eind mei tot juni.
Eerst bloemen, dan bladeren, dan vruchten
De volgorde van wat de trillende esp in de loop van het jaar produceert, is dezelfde als die van zijn soortgenoten. Zoals bij alle Populus-soorten verschijnen de bloemen als eerste op het toneel. Op subtropische breedtegraden kunnen ze al in februari verschijnen, maar hier verschijnen ze vanaf maart of april. Ze hebben de boom dan de hele bloeiperiode voor zichzelf.
Omdat het blad pas ontwaakt nadat de katjes zijn uitgebloeid. Hij kan zich een tijdje ongestoord ontwikkelen en zijn frisse groen uitstrekken voordat eind mei de vruchten verschijnen.
De bloei-, blad- en vruchtperiodes in één oogopslag:
- Bloemen in dit land vanaf maart/april
- Bladeren ontvouwen zich in april
- Fruit van eind mei
Bevruchting
Aspenbomen zijn, net als alle Populus-soorten, anemofiel, wat betekent dat ze zich hebben aangepast aan windbestuiving. De mannelijke katjesbloemen geven de wind de opdracht om hun stuifmeel op weg te sturen naar vrouwelijke bloemen.
Wanneer de vrouwelijke bloemen worden bevrucht, gebruiken ze ook de wind om zich voort te planten, dat wil zeggen om de zaden te verspreiden. Dit betekent dat trillende espen niet alleen anemofiel zijn, maar ook anemochoor.
De fruittros, die zich vanaf eind mei ontwikkelt, is een capsulevrucht met een groenachtige tot bruinachtige kleur en twee tot vier lobben. Een enkele vrouwelijke katjebloem heeft veel van deze capsules. Om de zaden vrij te laten, gaan ze open als de vrucht rijpt. Gedurende deze tijd hebben de kittens een wit, wollig uiterlijk vanwege hun gespreide oppervlak.
Pluizige vliegende zaden van juni
Om gemakkelijk door de wind te worden meegesleept, hebben de zaden aan de bovenkant een pluizig plukje witachtige, fijne haartjes. Dit fungeert als het ware als een zeil en zorgt voor een royale verspreidingsradius voor de trillende esp. Wanneer zaden in rivieren landen, kunnen ze veel verder worden meegevoerd dan alleen door de wind. Als gevolg hiervan hebben trillende espenbomen een extreem hoog voortplantingsbereik.
Omdat de zaden van trillende espenbomen zo talrijk zijn, ervaar je in juni vaak een echte stroom pluizige vlokken. Als je door een trillend espenbos loopt, kom je thuis met het gevoel alsof er sneeuw ligt.
