Rozemarijn komt uit de groenblijvende maquis van het Middellandse Zeegebied en heeft zich de afgelopen millennia perfect aangepast aan de omstandigheden die daar heersten. Dit geldt niet alleen voor het klimaat, maar ook voor de ideale bodemgesteldheid.
Welke grond is het beste voor rozemarijn?
Rozemarijn geeft de voorkeur aan magere, zanderige, goed doorlatende en droge grond omdat het diepe wortels heeft en gevoelig is voor wateroverlast. Een pH-waarde in het neutrale tot alkalische bereik is ideaal, hoewel kalkbemesting compatibel is.
Zo zanderig en doorlatend mogelijk
Afhankelijk van zijn oorsprong geeft het populaire keukenkruid de voorkeur aan arme – bij voorkeur zandige – goed doorlatende en droge grond. De plant ontwikkelt zeer wijd vertakte en diepe wortels die zelfs vanaf een diepte van enkele meters vocht en voedingsstoffen uit de grond kunnen halen. Om ervoor te zorgen dat de wortels goed in de grond kunnen dringen, moet de grond los en doorlatend zijn. Rozemarijn houdt niet van zware, kleiachtige gronden - niet alleen omdat hij daar van nature niet kan groeien, maar ook omdat dergelijke gronden zeer goed water vasthouden. De plant, die in dit opzicht erg gevoelig is, kan echter niet tegen overmatig vocht of zelfs wateroverlast.
Tips en trucs
Net als bijna alle mediterrane kruiden houdt rozemarijn van bodems met een pH-waarde in het neutrale tot alkalische bereik - kalkaanslag is helemaal geen probleem voor zonaanbidders. Daarom kunt u de plant veilig water geven met leidingwater. Eén of twee keer per jaar bemesten met kalk.
