Iedereen die ermee omgaat, moet daarna zijn handen goed wassen. De vingerhoedskruidbladeren hebben het letterlijk allemaal. Hoe kun je ze herkennen? Wat moeten tuinders nog meer over hen weten?
Zijn vingerhoedskruidbladeren giftig en gevaarlijk?
Vingerhoedskruidbladeren zijn giftig en bevatten digitaloïden die het hartritme kunnen beïnvloeden. Slechts twee bladeren kunnen fataal zijn voor een volwassene. Vingerhoedskruid is daarom niet geschikt voor tuinen met kinderen en huisdieren.
Zijn de bladeren giftig?
Net als alle andere delen van de vingerhoedskruidplant zijn de bladeren ook giftig. De hoogste hoeveelheden van de zogenaamde digitaloïden worden voornamelijk aangetroffen in de stengels en bladeren. Deze beïnvloeden het hartritme. Wat onschuldig klinkt, kan eindigen in de dood.
Slechts twee vingerhoedskruidblaadjes kunnen voor een volwassene het verschil betekenen tussen leven en dood. Vooral kinderen en dieren lopen gevaar. Plant het vingerhoedskruid daarom nooit in tuinen met kinderen en huisdieren.
Vergiftiging door vingerhoedskruidbladeren kan in het ergste geval leiden tot een hartstilstand. Kleine vergiftigingen zijn onder meer te herkennen aan de volgende symptomen:
- Misselijkheid
- Braken
- Diarree
- Hallucinaties
- Visuele problemen
- Delirium
- Hartritmestoornissen
Uiterlijke kenmerken van de bladeren
Je kunt de bladeren herkennen aan de volgende uiterlijke kenmerken:
- constant passend
- Basale bladeren gesteeld, stengelbladeren zittend
- eivormig tot lancetvormig
- tot 20 cm lang
- gekerfd aan de rand
- grijsachtig viltig haar eronder
De basale bladeren van het vingerhoedskruid vormen een rozet. In het eerste jaar verschijnt deze bladrozet op de grond. De bloemen verschijnen het volgende jaar. Het is niet ongebruikelijk dat de bladeren voor onkruid worden aangezien en worden verwijderd. Het einde van het meerjarige vingerhoedskruid
Ziekten laten sporen achter op de bladeren
Iedereen die het vingerhoedskruid heeft geplant, kan bang worden als het lelijke bladeren krijgt, niet bloeit en een ellendig bestaan leidt. Soms wordt hij aangevallen door ziekten. Deze omvatten voornamelijk echte meeldauw en bladvlekkenziekte (virus).
Zodra de bladeren witte vlekken krijgen, plotseling bruin worden of opkrullen, is dit een alarmsignaal voor de tuinman om zijn zorg te heroverwegen en meer aandacht aan het vingerhoedskruid te besteden.
In het geval van meeldauw moeten de aangetaste plantendelen worden verwijderd en weggegooid. Om de ontwikkeling van schimmelziekten te voorkomen, zijn een goede drainage van het vingerhoedskruid en een goede toevoer van voedingsstoffen de hoogste prioriteit.
Tips en trucs
Voor de voorzichtigen: de bladeren kunnen uitwendig worden gebruikt als kompres om wondgenezing te bevorderen.
