Aspen en berkenpopulier behoren tot de populierensoorten die vertegenwoordigd zijn in Midden-Europa. In veel opzichten lijken de twee behoorlijk op elkaar en zijn ze vanaf een afstand niet gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Maar als je goed kijkt, kun je ze identificeren.
Wat is het verschil tussen espen- en berkenpopulier?
Espen en berkenpopulier verschillen in schorskleur, bladvorm en locatie: Espen veranderen van geelachtig bruin naar donker grijsbruin, hebben golvende gelobde of driehoekige bladeren en geven de voorkeur aan lichte locaties, terwijl berkenpopulieren grijze bast hebben, fijn getand, berkachtige bladeren en locaties dicht bij water.
Wat is vergelijkbaar
De populierensoorten die op onze breedtegraden voorkomen, kunnen doorgaans tot op zekere hoogte van elkaar worden onderscheiden door hun habitus. De zwarte populier heeft bijvoorbeeld een veel groter en eikenachtig, knoestig uiterlijk, terwijl de balsempopulier kleiner is en een zachter, meer opwaarts kroonsilhouet heeft.
De habitus van de trillende esp en de berkenpopulier lijkt behoorlijk op elkaar, zodat de twee vanaf een afstand met elkaar verward kunnen worden. Beide hebben een elliptische tot kegelvormige en onregelmatig vertakte kroon die vrij laag aanzet. Ook qua hoogte zijn de twee met 15 tot 25 meter grotendeels even groot. Espen- en berkenpopulier kunnen alleen met zekerheid worden geïdentificeerd als je dichter bij de boom komt.
De onderscheidende kenmerken
Er zijn duidelijke verschillen tussen espen- en berkenpopulier in de volgende categorieën:
- Bark
- bladeren
- Locatie
Bark
Beide soorten hebben een gladdere schors als ze jong zijn en een meer gegroefde schors als ze ouder zijn. De kleur is echter iets anders: de espenschors is aanvankelijk geelbruin en verandert in de loop der jaren in donkergrijsbruin. De bast van de berkenpopulier heeft een duidelijk grijze kleur, aanvankelijk lichter van kleur en naarmate hij ouder wordt, wordt hij donkerder.
bladeren
De twee populierensoorten zijn het duidelijkst te onderscheiden aan de hand van hun bladeren. Hier ligt echter ook een klein struikelblok. De esp produceert vroeg en later in het jaar twee verschillend gevormde bladsoorten. De vroege exemplaren op de lange scheuten zijn echter zeer karakteristiek en onmiskenbaar door hun brede, kleinronde en golvend gelobde vorm aan de buitenkant. De latere zomerbladeren van de korte scheuten zijn duidelijk driehoekig en bijna glad aan de rand.
De berkenpopulier heeft bladeren die behoorlijk berkachtig zijn - vandaar de naam. Ze hebben een elliptische tot omgekeerde eivormige contour en zijn aan de rand fijn gekarteld.
Locatie
Je kunt ook met relatieve zekerheid bepalen of je naar een esp of een berkpopulier kijkt, afhankelijk van waar je bent. De twee geven de voorkeur aan heel verschillende locaties. Espen zijn lichtminnend en groeien graag in open plekken, bermen en rotsstortplaatsen. Berkenpopulieren staan daarentegen het liefst dicht bij water en zijn vaker te vinden in uiterwaarden en oeverbossen.
