Olijfbomen zijn al minstens 3000 jaar thuis in het Middellandse Zeegebied. De plant, ook bekend als de olijfboom, is een integraal onderdeel geworden van de keuken en cultuur van de mediterrane landen, omdat de vruchten en de daaruit verkregen olie vandaag de dag nog steeds een belangrijke economische factor vertegenwoordigen. Maar olijfbomen waren al van groot belang in historische tijden, inclusief archeologische tijden Vondsten en schriftelijk bewijsmateriaal (zoals de Bijbel) bewijzen dit.
Welke vrucht draagt de olijfboom?
De vruchten van de olijfboom zijn olijven, die in meer dan 1000 verschillende variëteiten voorkomen en verschillende kleuren, smaken en voedingsstoffen hebben, afhankelijk van hun rijpheidsniveau. Groene olijven zijn onrijp, terwijl zwarte of paarse olijven rijper en aromatischer zijn.
Er zijn meer dan 1000 verschillende variëteiten bekend
Alleen al in Europa zijn er meer dan 1.000 verschillende soorten olijven bekend, maar slechts een paar daarvan zijn van supraregionaal economisch belang. Verreweg de grootste olijvenproducent is Spanje; alleen al hier zijn er ongeveer 260 olijfvariëteiten. Deze omvatten de dikvlezige Manzanilla-olijf of de aromatische en laatrijpe Hojiblanca. Olijven worden echter niet alleen in het Europese Middellandse Zeegebied verbouwd. H. geteeld in Spanje, Italië, Griekenland, Kroatië, Israël en, in mindere mate, Frankrijk, maar ook in Californië, Argentinië, Zuid-Afrika en Turkije.
Lang oogstseizoen
De olijfboom bloeit in de lentemaanden tussen april en juni en wordt uiteindelijk geoogst tussen oktober en februari. De extreem lange oogsttijd kan enerzijds worden verklaard door de hoge opbrengst van een olijfboom in zijn bloei, d.w.z. tussen de 40 en 150 jaar oud, maar ook door de vruchten die op verschillende rijpheidsniveaus worden geoogst. De groene olijven die in de winkels verkrijgbaar zijn, zijn geen aparte variëteit, maar gewoon onrijpe vruchten. Ze hebben een scherpere smaak en steviger vruchtvlees dan de rijpe, meestal zwarte of paarse olijven.
Zwarte olijven zijn aromatischer
Olijven worden donkerder naarmate ze rijper worden, afhankelijk van de variëteit. Niet alleen het vlees wordt zwart, maar ook de kern. Diepzwarte olijven hebben zacht vruchtvlees en zijn aanzienlijk aromatischer dan groene olijven, maar zijn door de langere rijpingstijd ook duurder. Om zichzelf de lange rijpingstijd aan de boom te besparen, nemen veel olijvenproducenten hun toevlucht tot een simpele truc: ze verven groene (dat wil zeggen onrijpe) olijven zwart met ijzergluconaat en simuleren zo een kwaliteit die eigenlijk niet bestaat.
Hoe onderscheid je gekleurde van echte zwarte olijven
- op de verpakking: ijzergluconaat moet vermeld worden in de ingrediëntenlijst
- naar smaak: Gekleurde olijven smaken naar groene olijven, dus zuurder.
- de kleur van de pit: rijpe zwarte olijven hebben een donkere pit, gekleurde olijven hebben een lichte.
Tips en trucs
Groene olijven bevatten minder olie dan zwarte en bevatten daarom aanzienlijk minder calorieën. Groene olijven bevatten ongeveer 140 kilocalorieën per 100 gram, zwarte olijven ongeveer 350. Ze zijn beide rijk aan onverzadigde vetzuren, vitamines en sporenelementen.
