De steviaplant komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en wordt biologisch correct Stevia rebaudiana Bertoni genoemd. Alleen deze planten produceren de zoet smakende stevioside, een caloriearme zoetstof, in hun bladeren.
Waar komt de steviaplant vandaan?
De steviaplant (Stevia rebaudiana Bertoni) komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, met name de plateaus van Paraguay, Argentinië en Brazilië. Hij groeit in halfvochtige klimaten, waar hij gedijt met struikachtige scheuten tot een meter hoog.
Stevia – de warmteminnende Zuid-Amerikaan
De in het wild groeiende afzettingen van Stevia zijn te vinden op de plateaus van Paraguay, Argentinië en Brazilië. Hier heerst een halfvochtig klimaat, dat wordt gekenmerkt door grote hoeveelheden neerslag. De milde temperaturen komen zelden onder de twintig graden Celsius. De bodems in deze regio zijn licht zuur, kleiachtig, zanderig en daardoor goed gedraineerd. Ze worden als bijna onvruchtbaar beschouwd vanwege hun lage geh alte aan voedingsstoffen. De stevia heeft zich optimaal aan deze omstandigheden aangepast en ontwikkelt in zijn natuurlijke vorm bossige scheuten tot een meter hoog.
Zuinig vaste plant
Omdat de takken van de stevia vrijwel onvertakt groeien, heeft de plant veel licht maar nauwelijks voedingsstoffen nodig om het blad te ontwikkelen. Afhankelijk van het klimaat gedijt het honingblad in zijn natuurlijke habitat als groenblijvende plant of laat het zijn bladeren vallen bij lagere temperaturen. De stevia trekt vervolgens zijn levenskracht terug in de grote onderstam en ontkiemt bij hogere temperaturen fris en groen. De belangrijkste bloeiperiode van het honingblad v alt in de late herfst. De bevruchting vindt plaats door de wind die bijna altijd over de plateaus waait en het stuifmeel van de ene bloem naar de andere draagt.
Herontdekking door de Europeanen
De Zwitserse natuuronderzoeker Moisés Giacomo “Santiago” Bertoni was de eerste Europeaan die het honingblad tegenkwam in het grensgebied met Brazilië. Aanvankelijk vermoedde hij dat de Sweetleaf een voorheen onbekende soort van Eupatorium was vanwege de gelijkenis met de waterdost, die inheems is in Europa. Pas aan het begin van de 20e eeuw werd Stevia correct geclassificeerd en kreeg het de Latijnse plantnaam ter ere van Bertoni.
De lokale bevolking waardeert stevia al sinds mensenheugenis
Stevia wordt zeer gewaardeerd door de inheemse bevolking van Zuid-Amerika. Zelfs vandaag de dag gebruiken mensen in Zuid-Amerika de plant als een zeer effectief natuurlijk medicijn en om mate-thee te zoeten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen suiker schaars was, werd het zoete kruid voor het eerst uitgeprobeerd als suikervervanger in Engeland. Sinds 11 november 2011 is Stevia in de EU ook toegestaan als levensmiddelenadditief en wordt het gebruikt in suikerarme voedingsmiddelen.
Tips en trucs
Om eten en drinken zoeter te maken, kun je verse steviabladeren, een stevia-extract of steviapoeder gebruiken. Al deze zoetstoffen kun je zelf maken van de bladeren van de plant.
