Sneeuwheide doet zijn naam eer aan, terwijl de dwergstruiken bloeien in sombere en grijze wintermaanden. Hun delicate bloemen zorgen voor kleurrijke accenten op het balkon en in de tuin. Hoewel de plant gemakkelijk te verzorgen is, hebben vooral potplanten speciale verzorging nodig.
Hoe zorg jij voor de sneeuwheide?
De sneeuwheide (Erica carnea) geeft de voorkeur aan een zonnige standplaats en doorlatende, frisse, humusrijke grond. Het vereist matig water, af en toe bemesten en snoeien na de bloei. Winterhardheid en symbiose met wortelschimmels zijn de voordelen.
Herkomst
De sneeuwheide, ook wel lenteheide of winterheide genoemd, behoort tot de heidefamilie of Ericaceae. De botanische naam is Erica carnea. Het soortachtervoegsel carnea geeft de kleur van de bloemen aan. De natuurlijke habitat bevindt zich in bergachtige streken van West-, Midden- en Zuid-Europa. Sneeuwheide groeit in de Alpen tot een hoogte van 2.700 meter. Ze komen ook voor in de vlakkere uitlopers van de Alpen en in Marokko.
Terwijl andere soorten heide op zure substraten groeien, geeft sneeuwheide de voorkeur aan gebieden met kalksteenbodems. Hun gebied ligt waar dolomietgesteente de ondergrond vormt. De houtige planten groeien in droge bossen met grove den, zwarte den en lariks. In het gebied van de boomgrens domineert sneeuwheide de plantengemeenschap van dwergstruikheide.
Groei
Als dwergstruik ontwikkelt de sneeuwheide een lage en rijk vertakte struik, waarvan de dunne scheutassen laag liggen of gebogen omhoog gaan. Hun scheuten worden na verloop van tijd houtachtig. Het vormt een fijn wortelstelsel dat zich vlak verspreidt nabij de bovenste laag grond. Erica carnea wordt tot 30 centimeter hoog. De sneeuwheide wordt gemakkelijk verward met andere heideplanten. Er zijn subtiele verschillen tussen de soorten die de herkenning gemakkelijker maken:
- Bezemheide: bladeren tegenoverstaand en schubvormig
- Klokheide: bladeren ciliaat met stijve haren
- Grijze heide: meeldraden ingesloten in de kroon
bladeren
Sneeuwheide ontwikkelt zittende bladeren die in kransen op de scheut-as zijn gerangschikt. Het smalle, lancetvormige blad gaat direct over in de scheutas. Het is donkergroen van kleur en glanzend aan de bovenkant. Aan de onderzijde is duidelijk een opstaande witte hoofdnerf zichtbaar. De bladeren zijn groenblijvend en lijken door hun gereduceerde vorm naaldvormig. Deze dikke bladeren zijn een aanpassing aan natuurlijke locaties waar belangrijke voedingszouten in de bodem ontbreken.
Bloei
Erica carnea draagt knikkende bloemen die dicht op elkaar zijn gepakt in trosvormige bloeiwijzen. Ze zitten aan één kant in de bladoksels en hebben een hermafrodiete structuur. Drie droge en enigszins roodachtige kelkblaadjes omringen een klokvormige kroon, waarvan de bloembladen zijn versmolten. De bloemen schitteren in witte, roze en rode nuances. Opvallend zijn de donkere meeldraden, die, in tegenstelling tot verwante heideplanten, niet verborgen zitten in de kroon. Ze steken samen met de stijl uit de kroonbel.
Sneeuwheide zijn vroege bloeiers met een bloeiperiode die loopt van januari tot april. Sommige soorten bloeien van december tot mei. Dit maakt de plant een waardevolle plant voor bijenweiden, omdat bijen en vlinders verantwoordelijk zijn voor de bestuiving. De dwergheesters vormen hun knoppen het voorgaande jaar voordat de winter aanbreekt.
Fruit
Na de bloeiperiode ontwikkelt elke individuele bloem zich tot een capsulevrucht. Hij zit diep in de bloembel verborgen en gaat open als deze droog is. Deze bijzondere vruchtvorm zorgt ervoor dat de talrijke en zeer kleine zaadjes door de wind worden verspreid. Deze zogenaamde graanvliegers zijn licht en kunnen daardoor grote afstanden afleggen.
Gebruik
Sneeuwheide zijn populaire sierheesters die niet alleen parken maar ook tuinen versieren. De planten worden sinds het begin van de 19e eeuw voornamelijk in Engeland gekweekt. Sindsdien zijn er talloze soorten ontstaan die zich onderscheiden door hun opvallende bloem- en bladkleuren. Door hun lage groei zijn het perfecte bodembedekkers die ook als grafplanten worden gebruikt. Door hun vroege bloei zijn de dwergheesters aantrekkelijke planten die met hun bloemenpracht de lente inluiden. In grote groepen ontvouwt de sneeuwheide zich volledig.
Ontwerpopties
Erica carnea siert rotstuinen en potarrangementen. Hij kan in gemengde bedden worden geplaatst of als border worden geplant. De dwergheesters harmoniëren met siergrassen, sierbladplanten, uienbloemen of fijne vaste planten. Ze zien er bijzonder decoratief uit tussen grote stenen of knoestige wortels.
Dit zijn geschikte plantpartners:
- Bezem
- Rhododendron
- Jeneverbes
- kleine sparren en dennen
Sneeuwheide zijn populaire voedselplanten voor speciale soorten motten. De rupsen van de heidemot en de heide-uil, die als bedreigd is geclassificeerd, voeden zich met de bladeren van de plant. Dit ecologische aspect maakt de dwergheesters populaire planten in natuurlijk ontworpen tuinen. Het voedsel beschadigt de planten niet.
Eetbaar
Erica carnea bevat geen giftige actieve ingrediënten. Het is een essentieel onderdeel van de kruidengeneeskunde en wordt gebruikt in de vorm van thee en extracten. U kunt de dwergstruik zonder aarzeling in uw tuin planten, ook als u kinderen of huisdieren heeft.
Welke locatie is geschikt?
Sneeuwheide geeft de voorkeur aan een zonnige locatie. Ze gedijen ook in lichte schaduw, hoewel de bloemen op deze plaatsen minder weelderig zijn.
Welke grond heeft de plant nodig?
Doorlatende grond die aan verse omstandigheden voldoet, is ideaal voor de teelt. Erica carnea houdt van een humusrijk substraat dat kalk kan bevatten. Het verdraagt bodems met pH-waarden tussen 4, 5 en 7. De dwergstruik vormt gemeenschappen met bepaalde wortelschimmels. Deze symbiose is essentieel om de plant van alle belangrijke voedingsstoffen te voorzien. Plant nieuw aangeschafte dwergheesters daarom samen met de potgrond om de schimmel niet te vernietigen.
Je kunt deze substraatmengsels gebruiken:
- Rhododendrongrond en zand
- Bootgrond en perliet
- Tuf, zand, tuingrond en compost
Verspreid sneeuwheide
Erica canea kan op verschillende manieren worden vermeerderd, die elk hun voor- en nadelen hebben.
Divisie
Grote plantenpopulaties worden vermeerderd door de kluit te delen. Voordat u de plant opgraaft, moet deze worden ingekort. De wortels worden met een scherp mes in meerdere stukken gesneden, zodat elk deel van de plant voldoende blad en knoppen heeft. Zorg er bij het nemen van deze maatregel voor dat niet te veel van het oude substraat verloren gaat. Het kan zijn dat de wortelschimmel beschadigd is en de deelplanten dan niet meer krachtig groeien of afsterven.
Verlaagt
In het voorjaar kun je een lange scheut naar de grond buigen en deze kruislings inkerven aan de punt. Bedek het op de grond rustende deel lichtjes met aarde en zet de scheut vast met een steen. De punt van de tak moet uit het substraat steken. Geef het substraat regelmatig water en laat de grond tussen de gietbeurten door drogen.
In de herfst kun je gemakkelijk de shoot trekken. Als hij moeilijk uit het substraat te verwijderen is, heeft hij voldoende wortels ontwikkeld en kan hij gescheiden worden van de moederplant. Deze vermeerderingsmethode heeft als voordeel dat de wortels van de moederplant niet beschadigd raken.
Stekken
Tijdens de groeifase kun je scheuten afknippen van een gezonde moederplant. De stekken mogen nog niet helemaal houtachtig zijn, zodat ze nieuwe wortels kunnen vormen. Zorg ervoor dat de scheuten tussen de 25 en 35 millimeter lang zijn. Het onderste deel wordt ontbladerd zodat de bladeren niet rotten. Zet de scheut tot aan het bladgedeelte in een plantenbak gevuld met potgrond. De grond moet voedselarm en constant vochtig zijn.
Als de pot hoog genoeg is, kun je deze afdekken met transparante folie. Het mag de scheutpunten niet raken, anders zullen ze snel vervormd raken. Deze maatregel bevordert een constante luchtvochtigheid en het substraat droogt minder snel uit. Het duurt ongeveer 45 dagen voordat de stekken wortels ontwikkelen.
Sneeuwheide in een pot
Erica carnea is geschikt voor containerbeplanting. De dwergstruik is een mooi figuur op balkons en terrassen. De container moet drainagegaten hebben, zodat water zich niet in het substraat ophoopt. Het overwinteren van potplanten is lastig. De onderste bladeren worden na de winter vaak bruin. Na een tijdje ziet de dwergstruik er lelijk uit. Passende beschermingsmaatregelen zijn nodig om ervoor te zorgen dat potplanten de winter overleven.
Sneeuwheide water geven
Winterheide heeft een matige waterbehoefte. Ze vinden het leuk om af en toe water te geven met regenwater. Ook oud leidingwater is geschikt. Het substraat moet matig vochtig zijn en tussen de gietbeurten door laten drogen. De dwergheesters hebben ook water nodig tijdens het koude seizoen. Geef de planten op vorstvrije dagen water en zorg er vooral bij potplanten voor dat het water volledig wegloopt. Overtollig water in de achtbaan moet worden weggegoten.
Geef de planten in de winter alleen water aan de basis. Het water mag niet over de bladeren lopen, anders bestaat er risico op verbranding door de zon.
Sneeuwheide goed bemesten
Erica carnea hoeft niet bevrucht te worden, omdat hij door zijn symbiose met de wortelschimmel alle voedingsstoffen krijgt die hij nodig heeft. Op arme gronden kunt u de groei ondersteunen door een kleine hoeveelheid kunstmest toe te passen. Als de dwergheesters een groeiachterstand vertonen of onlangs zijn gesnoeid, genieten ze van een zwak geconcentreerde toevoer van voedingsstoffen met een speciale meststof. U kunt vloeibare rododendronmeststof gebruiken.
Sneeuwheide correct maaien
Zodra de bloeiwijzen zijn verdord, moeten ze dicht bij de grond worden teruggesnoeid. Deze maatregel stimuleert de plantengroei en zorgt ervoor dat de dwergheesters dichtbegroeide takken ontwikkelen. Op de verse scheuten vormen zich in de herfst talloze knoppen, zodat de planten het volgende seizoen uitbundig blijven bloeien. Gebruik een snoeischaar met scherpe messen die vooraf grondig zijn gereinigd.
Als je de plant niet elk voorjaar terugsnoeit, bestaat het risico op kaalheid in het onderste gedeelte. De sneeuwheide groeit doelbewust naar boven en laat de onderste takken vallen. Hoe langer de scheuten worden, hoe meer ze naar de grond leunen. Het lijkt alsof de plant uit elkaar v alt.
hardy
Winterheide is extreem vorstbestendig en heeft zelfs bij temperaturen in de dubbele cijfers geen problemen. De groenblijvende struiken hebben tijdens het koude seizoen water nodig, zodat hun bladeren niet uitdrogen. Geef de planten water op vorstvrije dagen.
Potplanten overwinteren
Als het substraat in de pot bevriest, kunnen de dwergstruiken hun waterbalans niet op peil houden. De wortelschimmel sterft af en kan de plant niet meer van voedingsstoffen voorzien. Wateroverlast is ook vaak een probleem in de winter. Als de wortels in koud water staan, reageren de planten gevoelig. Wortelrot kan optreden.
Hoe de emmer beschermen:
- strooi een dikke laag stro, bladeren of kreupelhout op de ondergrond
- Wikkel de pot in jute of dek af met stromatten
- Wikkel draadgaas rond de emmer en vul de gaten met dennentakken
lees meer
Schimmelinfectie
Honingraatwortelrot is een verraderlijke ziekte die pas laat wordt opgemerkt. De sporen blijven doorgaans lange tijd in het substraat zitten zonder enige schade aan te richten. Alleen wateroverlast, vorst en droogtestress veroorzaken een schimmelplaag.
De sporen van de schimmel Armillaria mellea nestelen zich op rotte wortels en versnellen de wortelrot. De plant kan niet meer van voldoende voedingsstoffen en water worden voorzien, waardoor de groei aanvankelijk stagneert. Als de besmetting niet wordt opgemerkt, sterft de plant. Er zijn geen beheersmaatregelen bekend. Aangetaste planten moeten worden opgegraven en weggegooid.
Plagen
Besneeuwde heidevelden worden vaak aangevallen door de zwarte snuitkever. De nachtkevers zijn tien millimeter lang en leggen hun eieren aan de voet van de stam. De uitgekomen larven boren zich in het substraat en voeden zich met de wortels. De kevers voeden zich met de bladmassa en laten duidelijk zichtbare sporen van voeding achter. Je moet snel handelen, zodat de plant niet doodgaat.
Speciale plaagvallen zijn effectief gebleken tegen de kevers. Controleer de plant regelmatig in de schemering. Bij gevaar vallen de kevers op de grond en spelen dood. Een afkooksel van boerenwormkruid, neem of knoflook heeft een preventieve werking tegen plagen. Plantpotten kunnen worden beschermd met lijmringen.
Geef in oktober en februari a altjes van het type Steinernema kraussei aan uw plant. Ze doden de larven in het substraat. Voor hun stofwisseling hebben de nematoden een minimale temperatuur van 13 graden Celsius nodig. Als uw plant tijdens milde wintermaanden wordt aangetast, moet u hem uit voorzorg in vers substraat planten.
Tip
Maak een kleurrijk plantarrangement met soorten die zowel winterhard als zonhongerig zijn. Naast sneeuwheide passen gehoornde viooltjes perfect in de balkonbak. Het zilveren kruid siert het ontwerp met zijn bizarre groei.
variëteiten
- Foxhollow: Breedgroeiende variëteit. Bladeren goudgeel met een oranje punt. Bloeitijd tussen februari en maart, bloemen lichtroze. Wordt tot 30 centimeter hoog en 45 centimeter breed.
- Springwood White: Sterkere groei, uitgestrekt. Verdraagt schaduw. Bladkleur donkergroen. Bloemen groot, wit met bruine meeldraden. Bloeiperiode tussen januari en mei. Wordt maximaal 15 centimeter hoog en 45 centimeter breed.
- Westwood Yellow: Gedrongen variëteit. Bladeren goudgeel. Bloemen klein, donkerroze. Bloeit tussen februari en maart. Groeihoogte en -breedte tussen de 15 en 25 centimeter.
- Vivelii: Dichte groei. Bladeren donkergroen, in de winter groen met een roodachtige tint. Bloemen donkerroze met uitstaande kronen, bloeitijd tussen maart en mei. Wordt 15 centimeter hoog en 30 centimeter breed.
- December Red: Verspreiding. Bladeren donkergroen. Bloemen klein, intens rozerood. Bloeit tussen december en mei. Groeihoogte tot 20 centimeter, breedte tot 45 centimeter.
