De felgele bloemen van de winteraconiet verschijnen eind februari onder bomen of in de rotstuin. De plant is op de eerste warme dagen een belangrijke voedselbron voor bijen en andere insecten die op zoek zijn naar nectar. Als de winterakoniet zich vrijelijk onder de bomen kan verspreiden, zal hij in de loop der jaren prachtige, delicaat geurende bloementapijten vormen.
Wat is een winteraconiet in het botanische profiel?
De winterakoniet (Eranthis hyemalis) is een geelbloeiende, wijdverbreide plant uit het geslacht winterakoniet en de boterbloemenfamilie. Hij wordt 5 tot 15 cm hoog, heeft geveerde, groene bladeren en produceert in februari en maart opvallende komvormige bloemen in een felgele kleur.
Plantprofiel
- Botanische naam: Eranthis hyemalis
- Duitse namen: Winterling
- Geslacht: Winteraconieten
- Familie: Boterbloemfamilie
- Groeihoogte: 5 tot 15 centimeter
- Groeiwijze: platgroeiend, vormt uitlopers
- Hoofdbloeiperiode: februari en maart
- Bladkleur: Sterk groen
- Bladvorm: geveerd, waaiervormig of handvormig
- Bloemkleur: geel
- Bloemvorm: komvormige bloemen van ongeveer twee tot drie centimeter groot
Herkomst
De volledig winterharde plant komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa, waar hij vooral gedijt in vochtige loofbossen en onder struiken. Al in 1588 bracht de botanicus Joachim Camerarius de Jonge winterakonieten mee van een reis naar Italië en kweekte ze in zijn tuin in Neurenberg. De vroege bloeier werd al snel een trekpleister in landschapsparken en genoot een toenemende populariteit onder tuinliefhebbers.
Planten en verzorgen
De zuinige winterakonieten gedijen in elke normale, lichtzure tuingrond. Plaats de knobbeltjes in het najaar ongeveer vijf centimeter diep in de grond, met acht tot tien centimeter uit elkaar. Idealiter plaats je de plant onder loofbomen waar de voorjaarsbloeiers zich vrij kunnen verspreiden. Wateroverlast moet echter worden vermeden, evenals substraat dat te droog is.
Het is belangrijk om regelmatig volwassen compost aan te bieden. Als alternatief kunt u de gevallen bladeren in een niet te dikke laag laten liggen en ze laten rotten. Vermijd grondbewerking en snoei de planten pas terug als de bladeren eind mei vergeeld en verschrompeld zijn.
Voortplanting
Tenzij u een steriele variëteit in uw tuin kweekt, zal de winteraconiet zichzelf uitsluiten. De kleine planten hebben echter ongeveer vier jaar nodig om te bloeien.
Je kunt ook de steeds groter wordende bosjes opgraven nadat ze zijn vervaagd, ze zorgvuldig verdelen en verplaatsen.
Ziekten en plagen
Wintervogels zijn extreem robuust en niet erg vatbaar voor plagen of ziekten. Alleen roestschimmels storen af en toe de boodschappers van het vroege voorjaar.
Tip
Aangezien winterakonieten niet diep worden geplant, kunt u de plant in het knopstadium voorzichtig opgraven en in huis brengen. Zorg ervoor dat er voldoende substraat op de knollen zit en plaats de lentetekens in kommen.
