De waternavel vermenigvuldigt zich zo overvloedig dat we op elk moment een paar scheuten kunnen nemen. Het idee is niet zo vergezocht, aangezien veel eetbare schatten onopgemerkt in onze tuinen groeien. Zit waternavel er ook bij?
Is waternavel eetbaar?
De waternavel (Lysimachia nummularia) is eetbaar en niet giftig. Het fijne blad en de gele bloemen kun je gebruiken in salades, kruidenboter, kwark of als groentebijgerecht. De smaak is vergelijkbaar met asperges met een lichtzure toets.
Giftig of eetbaar?
Voordat een plant onze keuken binnenkomt, moet de vraag naar de eetbaarheid ervan zonder twijfel beantwoord worden. Nee, de waternavel, bot. Lysimachia nummularia, is niet giftig! En ja, waternavel is eetbaar!
Bloemen en bladeren als kookingrediënten
Het groenblijvende muntkruid biedt ons vanaf de lente tot de eerste nachtvorst zachte bladeren. Tijdens de bloeiperiode van mei tot en met juli verschijnen er ook eetbare gele bloemen. De smaak van waternavel zou vergelijkbaar zijn met die van asperges, maar heeft een bittere toon. Sommigen omschrijven het aroma ook als licht zuur.
- Bladeren verrijken salades
- ze zijn verkrijgbaar in kruidenboter of kwark
- ook als toevoeging aan gekookte groenten
- puur op beboterd brood
- Bloemen dienen als eetbare decoratie
Waternavel als medicinale plant
In dit land speelt waternavel geen enkele rol meer als medicinale plant. In de tijd van Hildegard von Bingen was het anders. In Oost-Europa wordt het kruid echter nog steeds gewaardeerd als een natuurlijk middel tegen diarree en reuma.
Het gezonde effect wordt toegeschreven aan silica. Daarnaast bevat waternavel ook flavonoïden, tannines, saponinen en slijm.
Theegenot met waternavel
Meng de bloemen en bladeren van de waternavel en maak een smakelijke thee. Er wordt gezegd dat het aroma doet denken aan groene thee. Voor één kopje heb je een eetlepel verse of gedroogde waternavel nodig. Het moet 5-10 minuten trekken zodat de ingrediënten zich volledig kunnen ontwikkelen.
Waternavel identificeren
De waternavel wordt niet alleen specifiek gekweekt in de balkonbak of als bodembedekker op de vijver. Ook in het wild of als wilde plant in de tuin is hij te vinden. Als je zoekt, herken je hem aan zijn typische uiterlijk:
- ongeveer 5 cm hoogte
- tot 50 cm lange, kruipende scheuten
- talrijke ronde bladeren ter grootte van een cent
- eenvoudige gele bloemen met een diameter van ongeveer 3 cm
Tip
Speel altijd op safe bij het zoeken naar wilde planten en neem een goed geïllustreerd identificatieboekje (€ 32,00 op Amazon) mee. Hoewel de verwarring met kattestaart en waterkers hier waarschijnlijk niet zal voorkomen, aangezien beide planten ook eetbaar zijn.
