Hobbytuinders kennen het probleem: er zit een gat in het beplantingsplan voor de natte locatie. Aan de oevers van de tuinvijver of beek blijven moerasvriendelijke planten op kniehoogte staan. Geen teken van wind- of privacybescherming. De groene probleemoplosser is de majestueuze moerascipres met bijzondere ademende wortels. Uit het profiel, de plant- en verzorgingsinstructies blijkt waarom dit zo is. Hier leest u hoe u met kale cipressen ondergelopen, moerassige locaties decoratief, winddicht en ondoorzichtig kunt decoreren.
Wat zijn de kenmerken en voorwaarden voor het kweken van een kale cipres?
De moerascipres (Taxodium distichum) is een bladverliezende naaldboom met een groeihoogte van 30-40 meter, vereist een zonnige locatie en gedijt op vochtige, natte tot moerassige of matig droge grond met een zure tot neutrale pH. Hij is gemakkelijk te verzorgen en heeft opvallende luchtwortels en een roestbruine herfstkleur.
Profiel
- Wetenschappelijke naam: Taxodium distichum
- Familie: Cipressenfamilie (Cupressaceae)
- Synoniem: moeras taxus
- Type: bladverliezende naaldboom
- Groei: kegelvormige kroon
- Groeihoogte: 30 tot 40 m
- Blad: alternatieve naalden
- Bloem: kegels
- Bloeiperiode: februari tot april
- Fruit: bolvormige kegels
- Wortel: Hartwortel
- Winterhardheid: winterhard
Groei
Monumentale groei en een elegante, conische kroon karakteriseren de moerascipres. Onder de gegroefde, roodbruine bast bevat de extravagante conifeer hoogwaardig, duurzaam hout met decoratieve nerven. Vanaf de leeftijd van 100 jaar wordt het hout als bijzonder rotbestendig beschouwd en wordt het bijvoorbeeld gebruikt in de botenbouw of in buitenconstructies die worden blootgesteld aan weer en wind. Met een jaarlijkse groei van 25 tot 35 centimeter is de moerascipres een van de relatief snelgroeiende coniferen en levert snel benodigdheden voor de houtindustrie.
Coniferen zijn erg populair in de bosbouw dankzij hun unieke groeikenmerken. Om deze reden neemt de bevolking in Midden-Europa dramatisch af. Moerascipressen zijn nu zeldzaam in het wild. Dat was niet altijd zo. Fossiele vondsten uit het Tertiair in de Duitse bruinkoolwinning bewijzen dat kale cipressen in de oudheid wijdverspreid waren in de bossen van ons continent.
Blad
Moerascipressen hebben een dicht bladerdek met zachte, donkergroene naalden. Van een afstand gezien doet het blad denken aan een taxusboom, waarnaar de tweede naam Swamp Yew verwijst. In de moerassen en uiterwaarden van Zuid-Amerika gedijt de cipressenfamilie als groenblijvende bomen. In de koele streken van Midden-Europa laten de coniferen hun naaldvormige bladeren vallen na een spectaculaire koperrode tot roestbruine herfstkleur.
Bloeitijd
Tijdens de bloeiperiode zijn mannelijke en vrouwelijke bloemen te bewonderen op kale cipressen. Cipresplanten worden gekenmerkt door groei als eenhuizige zaadplanten van gescheiden geslacht (monoecy). Mannelijke bloemen beginnen in de winter, gevolgd door vrouwelijke bloemen van begin maart tot april. De volgende tabel bevat de verschillen:
Moerascipresbloesem | mannelijke bloem | Vrouwelijke bloem |
---|---|---|
Maat | 5 tot 10 cm | 2 tot 3 cm |
Vorm | langwerpig | sferisch |
Arrangement | dubbele druif | individueel of gegroepeerd |
Positie | Takkentips | Bladoksels |
Fruit
De bolvormige kegels hebben een diameter van 1,2 tot 3 centimeter. De kegels van kale cipressen zijn na bestuiving door de wind aanvankelijk groen en later roodbruin. Vanaf oktober spreiden de rijpe vruchten zich uit elkaar om hun zaden vrij te geven. Elke kegel bevat 20 tot 30 zaden met smalle vleugels.
Root
Moerassen als leefgebied schrikken de buitengewone cipres niet af, omdat hij kan vertrouwen op een ingenieus wortelsysteem. Een sterke, diepe penwortel garandeert stabiliteit op locaties die aan de wind zijn blootgesteld. Om ervoor te zorgen dat de hartwortels niet stikken als ze in ondiep water worden geplant, worden woedende ademende knieën tot 50 centimeter hoog gevormd. Het is een wortelmetamorfose voor de continue zuurstoftoevoer naar de wortels onder het waterniveau.
Excursus
Dikste boom ter wereld
Een overtreffende trap van moerascipres is te bewonderen in het Mexicaanse dorp Santa María del Tule. Daar heeft een Mexicaanse moerascipres (Taxodium mucronatum) een stamomtrek van maar liefst 58 meter en een diameter van 12 meter. De statige cipres wordt eerbiedig “El Gigante” (de reus) genoemd en geniet wereldwijde bekendheid, zoals blijkt uit de volgende video:
Moerascipres planten – tips & trucs
In de boomkwekerij kun je kant-en-klare kale cipressen krijgen in containers of als balen. Waar u bij het planten vooral op moet letten, leest u in de volgende paragrafen:
Locatie
Moerassen zijn slechts een van de vele habitats voor Taxodium distichum. De aanpasbare coniferen zijn hittetolerant, windbestendig en uitlaattolerant. De moerascipres kan niet wennen aan een schaduwrijke, zeer droge, kalkrijke standplaats. Hierdoor is beplanting in stedelijke en landelijke gebieden, in parken en tuinen mogelijk met deze algemene voorwaarden:
- Zonnige tot volle zonlocatie
- Natte, moerassige en ondergelopen kleigrond tot matig droge zandgrond
- Ideaal zure tot neutrale pH-waarde van 5 tot 6
Om van de bizarre ademende wortels te genieten, kun je een kale cipres midden in een watermassa of vlakbij de oever planten. Let bij deze locatievarianten op twee belangrijke uitgangspunten: Er mag geen folieafdekking aanwezig zijn. Bovendien moet de natuurlijke vijver voor de majestueuze oorspronkelijke soort enkele honderden vierkante meters groot zijn, zodat de jaarlijkse naaldmassa's uw waterwereld niet doen dichtslibben.
Planten
De beste tijd om te planten is het voorjaar. Jonge kale cipressen uit de kwekerij zijn gevoelig voor vorst. Door tussen maart en mei te planten, hebben de coniferen voldoende tijd om vóór de eerste nachtvorst stevig in de grond te wortelen. Zanddroge tuingrond kunt u verbeteren met bladcompost of ericaceous grond. Maak de grond ter plaatse grondig los voordat u de royale plantkuil graaft. Plaats een steunpaal aan de zijkant van grotere kale cipressen. Sla dit alstublieft schuin in de grond, omdat de stam meestal zijtakken heeft tot op grondniveau.
Moerascipres – Verzorgingstips
Moerascipressen zijn gemakkelijk te verzorgen. De volgende verzorgingstips geven een compact overzicht:
Gieten
Geef een kale cipres de eerste jaren idealiter water met regenwater als deze droog is. Op de overstroomde locatie moet gezorgd worden voor een regelmatige aanvoer van zoet water, omdat in brak water de wortels risico lopen op rotting.
Bemesten
Overstromingszones en ondiep water nabij de oevers maken het toevoegen van kunstmest overbodig omdat vijverwater voldoende voedingsstoffen naar de wortels transporteert. Als de moerastaxus in normale tuingrond gedijt, voeg dan in maart/april compost met hoornschaafsel toe of mulch de boomschijf met basthumus.
Propageren
De eenvoudigste manier om kale cipressen te vermeerderen is door te zaaien. In de volgende korte handleiding wordt uitgelegd hoe u dit correct kunt doen:
- Verzamel rijpe kegels in oktober en november
- Droog en luchtig houden tot de lente
- Verwijder de zaden uit de kegels in maart
- Kiem de zaden drie weken lang voor in zacht water op kamertemperatuur
- Ververs het water dagelijks
- Zaai ontkiemende zaden in potten met kokosgrond of zaadsubstraat
Op een lichte plek, op een raam op het zuiden, in de wintertuin, op het glazen terras of in de kas, houd de grond constant licht vochtig. Verpot uw leerlingen in grotere potten, afhankelijk van hun groei. Vanaf een planthoogte van 10 centimeter bemesten met vloeibare coniferenmest (€ 44,00 op Amazon) in de helft van de concentratie.
Snijden
Moerascipressen vormen in de loop van de tijd op natuurlijke wijze hun conische kroon. Snoei de coniferen alleen als dat nodig is. Als u last heeft van de diepere zijtakken, kunt u de coniferen vertakken. Dun dode takken uit. De beste tijd voor regelmatig snoeien is februari, op een vorstvrije dag. De cipressen zijn gedurende deze tijd echter nog steeds zonder bladeren. Als je de groei en het naaldpatroon beter wilt beoordelen, snoei dan eind juni een moeras taxus.
Populaire variëteiten
De moerascipres is de krachtige voorouder van talloze tuinvriendelijke soorten die je in elke goed gevulde boomkwekerij kunt kopen:
- Taxodium distichum 'Cascade Falls': struikachtige moerascipres, overhangende zijtakken, 100-400 cm hoog.
- Moerascipres 'Secrest': brede, bossige, plaatvormige groei, 20-90 cm hoog, 40-300 cm breed, mooie bodembedekker.
- Dwergcipres 'Peve Minaret': slanke, zuilvormige cipres, 200 tot 300 cm hoog.
- Mini moerascipres 'Pendulum': 30-50 cm hoog, 20-30 cm breed, ideaal voor kleine tuinen en potten.
- Mexicaanse moerascipres: Zeldzaamheid, Mexicaanse nationale boom, 40 m hoog.
FAQ
Wat is het verschil tussen moerascipres en sequoia?
De kale cipres is nauw verwant aan de sequoiaboom (Metasequoia glyptostroboides). De cipressenplanten onderscheiden zich vooral door de groei van hun naalden. De naaldvormige bladeren van de kale cipres zijn afwisselend gerangschikt. De sequoiaboom heeft tegenoverstaand blad.
Kun je een kale cipres in een pot planten?
Kleine soorten, zoals de dwergcipres 'Peve Minaret' of de mini moerascipres 'Penulum', zijn vooral geschikt voor vaste planten in een pot. Echte kale cipressen zijn in een grote pot tot wel vijf jaar een prachtige blikvanger en mogen daarna best in de tuin worden geplant. Als substraat raden wij lichtzure rododendrongrond aan. Een regelmatige aanvoer van water en voedingsstoffen en een lichte winterbescherming zijn belangrijk voor de verzorging.
Welke eigenschappen heeft kaal cipressenhout?
Het hout van kale cipressen wordt zeer gewaardeerd omdat het gemakkelijk te bewerken is. Het is rot-, spijker- en schroefbestendig en accepteert zeer goed lijm, verf en lak. Het spinthout is crèmewit, het kernhout is geelbruin. Opvallend zijn de abrupte kleurovergangen, waardoor de gewilde korrel ontstaat. Verder bedraagt het specifieke droge gewicht van Taxodium hout 515 kilogram per kubieke meter. Na droging is er een volumekrimp van 10,5 procent.
Hoe ontwikkelen de wortels? Kun je kale cipressen in de buurt van het huis planten?
Moerascipressen zijn hartwortelige planten met sterke penwortels. De opvallende lateraal ademende knieën, tot 50 centimeter hoog, ontstaan alleen op natte, moerassige of ondergelopen locaties. Meet de afstand tot de woning in verhouding tot de verwachte groeihoogte en -breedte. Een echte moerascipres wordt wel 40 meter hoog en 10 meter breed. Deze groei maakt een minimale afstand van 5 meter tot gebouwen verstandig.