Heb je er ooit aan gedacht om zelf groene asperges te kweken? Het is zeker de moeite waard om te bekijken, want verzorging en oogsten zijn ongelooflijk eenvoudig. Om de komende jaren echt te kunnen genieten van het aspergeseizoen, is het belangrijk om bij de teelt met een aantal zaken rekening te houden. De stengelgroenten moet je op bepaalde momenten snijden. Hoe en wanneer lees je in deze gids.
Hoe en wanneer groene asperges snijden?
Snijd groene asperges voor de oogst door de volwassen stengels net boven de grond af te snijden met een mes. Zorg ervoor dat de palen voldoende dik zijn. Na de oogst, in de late herfst, verwijdert u de verwelkte aspergebladeren om het volgende jaar de kieming te bevorderen.
Waarom groene asperges snijden?
- naar de oogst
- om ervoor te zorgen dat er het volgende jaar knoppen ontstaan
Je moet echter drie jaar na het planten wachten voordat je groene asperges snijdt voor de oogst.
Aspergebladeren verwijderen
De aspergeoogst eindigt na 24 juni, omdat de groente vanaf dat moment rust nodig heeft om te regenereren. Het is minstens zo belangrijk dat u elk jaar in de late herfst de verwelkte aspergebladeren verwijdert. Op deze manier bevorder je ook de terugkerende groei van de hengels.
Gemakkelijke oogst
Groene asperges zijn in Duitsland niet zo populair als de witte variant, maar qua oogst verslaat hij de witte asperges dankzij de lagere inspanning. Witte asperges moet je onmiddellijk prikken zodra de kop de grond raakt. Groene asperges daarentegen groeien vanaf het begin in de zon en kunnen gemakkelijk worden afgesneden zodra de stengels dik genoeg zijn. Het beste is om het mes net boven de grond te plaatsen.
Tip
De groene asperges kunnen ook zonder veel moeite worden gebruikt bij de bereiding in de keuken. Omdat hij zachter is dan witte asperges, hoeft hij zelden geschild te worden en kan hij gebroken worden als alternatief voor snijden. Verwijder vóór het eten altijd het onderste uiteinde, dat nog gedeeltelijk bleek is, omdat het nauwelijks zonlicht heeft gekregen en daarom ook tijdens het koken zijn houtachtige consistentie niet verliest.
