Er zijn talloze soorten esdoorn voor in de tuin of voor het bewaren in containers, die voornamelijk worden gekweekt vanwege hun prachtige, roodgekleurde bladeren. De twee bekendste vertegenwoordigers zijn waarschijnlijk de rode Japanse esdoorn (Acer palmatum), die in talloze verschillende soorten verkrijgbaar is, en de rode esdoorn (Acer rubrum), die uit Noord-Amerika komt. Terwijl de Japanse esdoorn meestal de hele zomer lang geniet van rode bladeren, toont de rode esdoorn zijn kleurenpracht pas in de herfst. Vergroening kan echter in beide gevallen om verschillende redenen optreden.
Waarom wordt een rode esdoorn groen?
Een rode esdoorn wordt groen als hij te weinig zon heeft, een ongeschikte locatie, een onjuiste pH-waarde van de grond of overmatige stikstofbemesting. Om de rode lijnkleur te behouden, zorg voor voldoende zonlicht, lichtzure tot neutrale grond en matige bemesting met organische stoffen.
Vergroening is normaal voor veel Japanse esdoorns
Allereerst: bij veel soorten rode Japanse esdoorn is het volkomen normaal dat de boom alleen rood blad vertoont tijdens de knopvorming en in de herfst. In de zomer zijn de bladeren van nature groen. Deze variëteiten omvatten onder meer: populaire varianten als 'Kotohime' of 'Deshojo'. Slechts enkele rode Japanse esdoorns vertonen gedurende de gehele groeiperiode een intens rode kleur. Japanse esdoorns die de neiging hebben niet groen te worden, zijn onder meer:A. 'Atropurpureum', 'Fireglow', 'Bloodgood' en verschillende Dissectum-variëteiten (waartoe ook de populaire 'Garnet' behoort).
Er zijn veel mogelijke oorzaken voor vergroening
Aan de andere kant kan vergroening uiteraard ook verschillende oorzaken hebben, die meestal te vinden zijn in een ongeschikte locatie, te veel of te weinig zonlicht en/of een verkeerde bemesting. Deze leiden tot voortijdige vergroening bij de Japanse rode esdoorn en tot een gebrek aan herfstkleur bij de Canadese rode esdoorn.
Ongepaste locatie
Een gebrek of onvoldoende hoeveelheid zonlicht is meestal verantwoordelijk voor een zwakke of zelfs volledige afwezigheid van herfstkleuren. In principe geldt de regel voor esdoorns: hoe meer de zon uit de lucht schijnt, hoe intenser de kleur van het gebladerte wordt. Dit is echter geenszins een algemene regel, aangezien sommige esdoornsoorten de voorkeur geven aan een gedeeltelijk schaduwrijke plek en op te direct zonlicht reageren door groen te worden.
Onjuiste pH-waarde in de bodem
Een andere reden voor het groen worden van de bladeren is de onjuiste pH-waarde. Esdoorns geven de voorkeur aan een licht zuur tot neutraal substraat en worden groen zodra het alkalisch wordt. In zo’n geval helpt het om de grond te verbeteren met zure rododendrongrond.
Hoge stikstofbemesting
Last but not least zorgt een te intensieve bemesting - vooral met stikstof - ervoor dat het blad verwelkt. Esdoorns, ongeacht het type en de variëteit, mogen slechts zeer matig en bij voorkeur worden voorzien van organische meststoffen.
Tip
Helaas kan vergroening ook van nature voorkomen bij oudere exemplaren - jongere, roodbladige esdoorns zijn vaak intenser van kleur en verliezen deze soms in de loop van de jaren.
