Het onkruid in de winter simpelweg laten staan is voor de meeste recreatieve tuiniers geen optie. Als het weer gunstig is, moet er in de eerste dagen van oktober nog een paar uur worden gepland voor het onkruid verwijderen, omdat door overmatige wilde groei tijdens de rustperiode onnodig veel voedingsstoffen uit de tuingrond worden verwijderd, die we liever weer gebruiken voor onze jonge planten in het voorjaar.
Hoe moet je onkruid wieden in de herfst?
Om in de herfst effectief onkruid te verwijderen, maak je eerst de vochtige grond los met een stevige drietand, trek je grotere planten inclusief hun wortels eruit, verzamel je kleinere planten en hark je de grond meerdere keren. Onkruid moet op zaterdag en op een droge plaats worden weggegooid om herverspreiding te voorkomen.
Elke tuineigenaar heeft de voorkeur gegeven aan bepaalde methoden als het gaat om het bestrijden van onkruid. We berichtten vorige maand over hoe je deze plaag kunt bestrijden in de kleinste ruimtes, bijvoorbeeld in de voegen van trottoirs of terrassen die moeilijk schoon te houden zijn. Hier zijn een paar tips over hoe brandnetels, grasgras, duizendknoop enz. wat gemakkelijker uit de natuur kunnen worden verbannen.
Wacht en laat het groeien!?
Als je er niet al te veel last van hebt en het uiterlijk van de tuin bederft, probeer dan gewoon een paar dagen langer te wachten met het wieden en bestrijden van het onkruid. Het verwijderen van grotere, 5 tot 10 cm hoge planten met stronken en stengels uit het bed is veel effectiever dan alleen de schoffel met een schoffel over de tuingrond slepen en het groen in kleine stukjes hakken, wat achteraf bewerkelijk en tijdrovend is om te verwijderen. oppakken met je vingers.
Rugvriendelijk wieden werkt eigenlijk zo
- maak de grond, die nog nat is van de regen, los met een stevige drietand (gebruik nooit die flexibele metalen klauwen van de graaftafel bij de bouwmarkt!), indien mogelijk, maak hem moedig los tot aan de wortels van het onkruid, één vierkante meter tegelijk;
- Pak de planten stevig vast net boven de grond en trek ze langzaam helemaal uit bij de wortels;
- Kleinere planten kunnen nu ook gemakkelijker worden verzameld;
- hark vervolgens de grond meerdere keren volledig met de drietand en verzamel ook de overgebleven planten die daarna zichtbaar zijn;
- verwijder, nadat de grond is opgedroogd, eventueel al uitgedroogde plantenresten;
De methode heeft als voordeel dat de bedden minimaal drie keer zo lang onkruidvrij blijven als bij normaal schoffelen. De gemakkelijkste manier om dit te doen is door op je knieën te werken, hoewel je zelfs tuinders voor dit doel een melkkruk aan hun nek hebt zien vastbinden.
Nog een paar tips tegen de wietplaag?
- De diepgroeiende penwortels van paardenbloemen en distels kunnen het beste zo ver mogelijk onder het grondoppervlak worden afgesneden. Met een aspergesnijder uit een tuinspeciaalzaak kun je bijzonder goede vorderingen maken.
- Onder struiken, rozenplanten of fruitbomen helpt een 5 tot 10 cm dikke laag mulch op de grond om te voorkomen dat onkruid ongehinderd kan uitlopen; Houtsnippers met schorsmulch en toevoeging van hoornkrullen voor bemesting zouden een optimaal mengsel zijn;
- Grasgras en grondonkruid behoren tot de meest hardnekkige onkruiden die alleen permanent kunnen worden vernietigd door ze op te graven zonder enig residu achter te laten; Het enige dat hier meestal helpt is een graafvork om de getroffen gebieden opnieuw te cultiveren voor latere beplanting;
- Het planten van bodembedekkers die de groei van onkruid in deze gebieden aanzienlijk beperken of zelfs onmogelijk maken;
- Bedhoezen met mulchpapier of ondoorzichtige plastic films; Om de planten (bijvoorbeeld aardbeien) erin te plaatsen, wordt de toplaag op deze punten kruisvormig uitgesneden; Onkruid kan de oppervlakte niet meer bereiken; Tegelijkertijd blijft de aardwarmte in de grond zitten, wat de plantengroei verder bevordert;
Welke optie je ook kiest, houd er altijd rekening mee dat onkruid niet in de compost thuishoort, zolang het niet zaadvrij en droog is. Door de lage temperaturen van rond de 40 °C die zich in de composthoop (4) ontwikkelen, sterven de onkruidzaailingen en -zaden niet altijd volledig af. Ze verspreiden zich zelfs ongehinderd in de composteerder en misschien maanden later in de koude bak als je, in wat goed vertrouwen lijkt, de rijpe compost als organische natuurlijke meststof door de grond mengt. Dat zou niet schadelijk zijn voor onze gezondheid, maar wel giftig voor de plantengroei. Maar laten we even bij het onderwerp vergif blijven?
