Bedborders geven bloembedden een kader en zorgen voor een aantrekkelijke structuur van de groene omgeving. Bedranden van hout, steen, metaal of kunststof zijn gemakkelijk te onderhouden, maar in natuurlijke tuinen hebben ze vaak een visueel storend effect. Planten vormen hier een natuurlijke grens.
Welke planten zijn geschikt voor de border?
Planten zoals buxus, zwijnenwijnruit, lavendel, dwergsint-janskruid, haagmirte, dwergliguster, berberis, taxus, spindelstruik en Beg-Ilex zijn geschikt als natuurlijke perkborders. Deze bieden visuele variatie en kunnen worden gesneden om de gewenste vorm te krijgen.
Klassieke kleine buxushaag
De groenblijvende buxus is al honderden jaren populair als borderplant. Hij is verkrijgbaar in verschillende groeivormen en hoogtes, zodat u de kleine haag perfect kunt afstemmen op uw individuele omstandigheden.
Aantrekkelijke kruidenhagen
Maar het hoeft niet altijd buxus te zijn. De snijtolerante zwijnstraat, een familielid van bijvoet en alsem, is absoluut winterhard en gemakkelijk te verzorgen. Met zijn kleine, geveerde bladeren vormt hij dichte heggen tot 50 centimeter hoog. Zoals veel mediterrane kruiden geeft de plant de voorkeur aan warme, zonnige locaties en goed doorlatende grond.
Geurige lavendelranden
Geurige lavendel is de klassieke metgezel van rozen. Wat minder bekend is, is dat je met deze plant prachtige borders kunt creëren:
- Planlavendel altijd in het voorjaar planten, omdat deze gevoeliger is voor vorst. Overleeft goed geworteld. uitgaande van een beetje winterbescherming, zelfs lagere temperaturen.
- Kies een compact groeiende variëteit zoals “Blue Cushion”.
- Maak de grond goed los en werk in zand of grit.
- Je kunt het zonder extra bemesting doen, lavendel is niet veeleisend.
- De optimale plantafstand is dertig centimeter.
De lavendelbedrand wordt in de zomer, na de bloei, afgesneden. Maar verkort hier alleen de lange bloemscheuten. Een lichte vormsnoei wordt vervolgens in het vroege voorjaar uitgevoerd, voordat de plant ontkiemt.
Mooie rand met dwerg sint-janskruid
De stralende sterren van het dwerg-sint-janskruid maken de natuurlijke bedrand tot een visueel hoogtepunt. Per strekkende meter heb je vijf planten nodig. St. Janskruid voelt zich uiterst comfortabel in droge tuinen.
Robuuste alternatieven voor buxus
De buxusboorder is in veel streken zeer schadelijk voor het groenblijvende buxus. Een verscheidenheid aan kleine bomen met vergelijkbare blad- en groeivormen, die ook snoeitolerant zijn, bieden aantrekkelijke vervangingen. Dit zijn bijvoorbeeld:
| Plant | Kenmerken |
|---|---|
| Honingmirte | Groenblijvende, kleinbladige struik, zeer tolerant ten aanzien van snoei. |
| Dwerg liguster | Ideaal voor bloembedranden. Verdraagt ook zeer goed vormsnoei. |
| Borstbladige berberis | Groeit compact, tolereert stekken en blijft met 50 centimeter vrij klein. |
| Yew | Langzaam groeiend, gemakkelijk te vormen. |
| Spilbus | Groenblijvend en snijbestendig met zeer aantrekkelijk blad. |
| Beg-Ilex | Groeit laag en dicht met niet-doornig blad. Wintergroen. |
Tip
Zachtbladige vaste planten zijn ook prachtig voor aangrenzende perken. Hoewel deze in de wintermaanden vaak intrekken, lopen ze in het voorjaar snel weer uit en vormen dan een dichte border. Vrouwenmantel, elfenbloem, munt of sedum zijn hier het populairst. Maar klassieke keukenkruiden zoals bieslook vormen ook dichte randen die visueel zeer interessant kunnen zijn.
