Buxusziekten: Herken, voorkom en bestrijd

Inhoudsopgave:

Buxusziekten: Herken, voorkom en bestrijd
Buxusziekten: Herken, voorkom en bestrijd
Anonim

De groenblijvende buxus is al eeuwenlang een onmisbaar onderdeel van de Europese tuinen: de boom, die snoei verdraagt, is vooral populair als hoge of lage haag of als vormsnoei. Met name de gewone buxus (Buxus sempervirens) is met zijn naar schatting 60 soorten in veel tuinen te vinden. De warmteminnende struik, die tot acht meter hoog kan worden, is relatief gemakkelijk te verzorgen en winterhard, maar is ook zeer vatbaar voor allerlei ziekten en plagen.

buxus ziekten
buxus ziekten

Welke ziekten kunnen een buxus aantasten en hoe kunnen ze worden voorkomen?

Buxusziekten kunnen worden veroorzaakt door schimmels zoals Cylindrocladium buxicola (afsterven van scheuten), Volutella buxi (buxuskanker), Fusarium buxicola (buxusverwelking) en Puccinia buxi (buxusroest). Voor preventie zijn een luchtige standplaats, voldoende water- en voedingsstoffentoevoer en zorgvuldig snoeien cruciaal.

Ziekten

Als het om ziekten gaat, domineren problemen veroorzaakt door verschillende schimmels, waarvan er vele pas sinds een paar jaar in opkomst zijn en waardevolle voorraden bedreigen. Het bestrijden ervan is vaak moeilijk.

Buxusscheutsterfte (Cylindrocladium buxicola)

Waarschijnlijk de meest gevreesde ziekte van de buxus is het afsterven van buxusscheuten, veroorzaakt door de schimmel Cylindrocladium buxicola, die zich aanvankelijk manifesteert als snel toenemende, donkerbruine vlekken op de bladeren. Tegelijkertijd vormen zich aan de onderkant van de bladeren witte sporenafzettingen, die een duidelijk kenmerk vormen naast de zwarte strepen op de scheuten. Later vallen de bladeren en schieten ze uit en sterven hele delen van de plant af. Voorkom de ziekte door de volgende maatregelen te nemen:

  • Kies indien mogelijk een luchtige, lichte locatie.
  • Zorg voor een adequate en evenwichtige toevoer van water en voedingsstoffen.
  • Bewater de buxus altijd van onderaf, maak de bladeren nooit nat.
  • Snoei buxus niet bij warm, vochtig weer, dit bevordert de schimmelaantasting.

De variëteiten 'Suffruticosa' en 'Blauer Heinz' zijn bijzonder gevoelig voor deze ziekte; in plaats daarvan kunt u minder gevoelige versies van de kleinbladige buxus (Buxus microphylla) planten, zoals de populaire variëteit 'Faulkner'.

Buxuskrab (Volutella buxi)

Onjuist snoeien of het gebruik van besmet tuingereedschap en snijgereedschap verspreidt de schimmelpathogeen Volutella buxi, die de zogenaamde buxuskanker veroorzaakt. U erkent een infectie

  • aanvankelijk liggende en gedraaide bladeren
  • Deze worden eerst bruin en vallen dan af.
  • Later drogen hele takken op.
  • Oranje puisten ontwikkelen zich ook.
  • Sporenafzettingen zijn te zien aan de onderkant van bladeren en scheuten.

In geval van ziekte moet u de aangetaste plant diep in het gezonde hout terugsnoeien en de besmettelijke stekken weggooien met het huishoudelijk afval.

Buxusverwelking (Fusarium buxicola)

In tegenstelling tot andere schimmelziekten is de verwelkingsziekte van buxus, veroorzaakt door de schimmel Fusarium buxicola, meestal beperkt tot individuele delen van de plant. Deze vertonen aanvankelijk een gele verkleuring en sterven daarna af. Meestal zijn er ook donkere, zachte plekken op de schors te zien. In de regel is het voldoende om de getroffen gebieden weg te snijden.

Buxusroest (Puccinia buxi)

De zelden voorkomende buxusroest treft vooral oudere opstanden van de gewone buxus (Buxus sempervirens). Een infectie blijft in eerste instantie lange tijd onopvallend omdat de schimmel die de infectie veroorzaakt, Puccinia buxi, zich aanvankelijk beperkt tot het binnenste van de plant. Het bladweefsel vertoont aanvankelijk alleen verdikkingen, maar de roestrode, opvallende sporenafzettingen verschijnen pas maanden later. Ze verschijnen vooral in de herfst. Geïnfecteerde plantendelen zijn zeer besmettelijk en moeten onmiddellijk worden verwijderd en weggegooid.

Plagen

Bladsapzuigende luizen, mijten en vlooien worden vaak aangetroffen op buxus. Om een besmetting te voorkomen, moet u zorgen voor optimale locatie- en groeiomstandigheden. Ongedierte koloniseert voornamelijk verzwakte exemplaren. Veel van de hier genoemde dieren overwinteren direct op de plant, meestal in ei- of larvale vorm. Effectieve bestrijding omvat daarom het kappen van geïnfecteerde buxusbomen voordat de larven in het voorjaar uitkomen. Dit moet uiterlijk half mei gebeuren.

Busboommot (Glyphodes perspectalis)

De vanuit Oost-Azië geïntroduceerde buxusboorder is nog maar een paar jaar actief, maar vormt een enorme bedreiging voor de buxus. Vooral de larven van de kleine vlinder, die slechts enkele dagen leven, zijn schadelijk voor planten en eten de planten binnen korte tijd kaal. Omdat de groene rupsen in de struik leven, wordt een besmetting vaak pas laat opgemerkt. Controle is moeilijk omdat er elk jaar talloze generaties uitkomen en planten herhaaldelijk worden aangevallen, zelfs na een succesvolle behandeling. De volgende maatregelen zijn bijzonder effectief gebleken:

  • Rupsen verwijderen met een hogedrukreiniger, bladblazer of stofzuiger
  • Het toepassen van de bacterie Bacillus thuringiensis, die de rupsen doodt
  • Een goede timing is hier echter vereist, omdat dit niet elke keer werkt.

Het afstoffen van de hele plant met algenkalk geeft ook goede resultaten op de korte termijn.

Buxusbladvlo (Psylla buxi)

Als de jonge bladeren aan de toppen van de scheuten zich oprollen tot een komvorm - het zogenaamde "lepelblad" - is dit een typisch kenmerk van een aantasting door de gewone buxuspsyllid. De volwassenen leggen hun eieren in de zomer in de bladeren van de buxus, waar ze overwinteren en de larven er in het volgende voorjaar uit komen. Als er sprake is van een besmetting, moeten de aangetaste plantendelen in de late zomer of herfst worden afgesneden.

Buxusspintmijt (Eurytetranychus buxi)

De buxusspint, die ook pas een paar jaar voorkomt, verschijnt alleen in droge en hete zomers. De ziekte is goed te bestrijden met roofmijten en met preparaten op basis van neem- of koolzaadolie. Duidelijk zichtbare geelachtige gallen in de bladeren zijn daarentegen een teken van een besmetting met de galmijt (Monarthropalpus buxi), die in het voorjaar krachtig gesnoeid moet worden.

Tip

Om jezelf de last van ziekten en plagen te besparen, kun je in plaats van buxus ook soortgelijke planten kiezen, zoals berberis of liguster.

Aanbevolen: