Giersch – heb je er ooit van gehoord? Tuinders zijn meestal bekend met gopherweed en kunnen het gemakkelijk identificeren. Misschien zijn er ook liefhebbers van wilde planten die graag kruisbessen verzamelen. Maar de meeste andere mensen weten niet waar het over gaat.
Wat is hebzucht en waar wordt het voor gebruikt?
Gearweed is een wilde plant die bekend staat als geneeskrachtig kruid, voedsel en wiet. Giersch wordt in de natuurgeneeskunde gebruikt om ontstekingen en spanningen te verlichten. In de keuken kan het gebruikt worden als groente, kruid of pesto. Als onkruid is hebzucht echter moeilijk te bestrijden.
Gearweed – wild kruid, geneeskrachtig kruid, voedsel en wiet
Giersch is eigenlijk onder andere een geneeskrachtig kruid, een voedingsmiddel, een onkruid en een wild kruid. Hij behoort tot de schermbloemige plantenfamilie en wordt in dit land vaak aangetroffen, bijvoorbeeld in struiken, in loofbossen en – tot ergernis van tuinders – in tuinen.
Deze plant luidt de lente in, bloeit in de zomer en groeit graag naast brandnetels. In het verleden werd het gewaardeerd als geneeskrachtige plant en onder meer gebruikt bij hartziekten en jicht. Het was ook een waardevol voedsel in tijden van hongersnood.
Een onderschat geneeskrachtig kruid
Terwijl mensen vroeger wisten van de kracht die verborgen ligt in hebzucht, lopen mensen er tegenwoordig blindelings aan voorbij en weten ze niets van de genezende eigenschappen ervan. Het grondonkruid (en in het bijzonder de bladeren ervan) heeft onder meer een ontstekingsremmende, versterkende, ontgiftende, ontzurende, diuretische en krampstillende werking.
Je kunt de kalebas gebruiken - vers, gedroogd of geconserveerd in olievorm, als tinctuur, als badadditief of als kompres - bijvoorbeeld:
- Kiespijn
- Spanningen
- Reuma
- Jicht
- hoest
- Sniffles
- Brandwonden en zonnebrand
Gardesh als voedsel
Gerdweed kan in de keuken gebruikt worden als groente en als kruid. Het is eetbaar en de smaak doet vaag denken aan peterselie als het rauw is en aan spinazie als het gekookt is. Je kunt niet alleen de bladeren eten, maar ook de bloemen en zaden. De zaden smaken kruidig en de bloemen zijn aangenaam zoet.
De bladeren van de kalebas kunnen worden bereid als spinazie. Ze zijn ook geschikt voor pesto's, sauzen, stoofschotels en smoothies. Ze zijn rijk aan vitamines en mineralen. Maar toegegeven: ze vallen niet bij iedereen in de smaak, maar als je jezelf wilt trakteren en graag iets wilds van buiten op tafel wilt hebben, probeer dan de kalebas!
Een moeilijk onkruid om te bestrijden
Maar deze wilde plant heeft ook een negatieve kant, wat vooral duidelijk is voor degenen die waarde hechten aan een goed onderhouden, typisch Duitse tuin. Het grondonkruid, herkenbaar aan zijn getande, driedelige bladeren en een driehoekige stengel, vormt ondergrondse uitlopers.
Met zijn uitlopers kan de hebzuchtige plant zich koloniseren in massapopulaties (hemicryptofyt). Zelfs als hij in stukken wordt gehakt, overleeft hij en schiet steeds opnieuw. De strijd ertegen is daarom een langdurige en vaak zenuwslopende aangelegenheid.
Tip
De kalebas is ook te vinden onder de namen lijnzaad, geitenpoot, podagrakruid en (botanisch) Aegopodium podagraria.
