Echeveria's zijn, net als cactussen, niet alleen voor liefhebbers van exotische kamerplanten, maar ook voor iedereen die zelden thuis is en/of geen groene vingers heeft. Want als vetplanten zijn de fraaie vensterbankornamenten grotendeels zelfvoorzienend.
Hoe verzorg ik een Echeveria-plant?
Echeveria's zijn gemakkelijk te onderhouden vetplanten met aantrekkelijke rozetvormige bladeren. Ze geven de voorkeur aan heldere, zonnige locaties, hebben weinig water nodig en gedijen goed in een doorlatend, mineraal substraat. Overwinteren bij lagere temperaturen bevordert de bloei in de lente.
Profiel / Soort
Tuincentra verkopen meestal hybride vormen van verschillende soorten echeveria's. Over het algemeen worden ze echter ingedeeld volgens de ongeveer 150 soorten die tot het geslacht Echeveria behoren. De meest populaire en meest voorkomende soorten en cultivars zijn als volgt:
Echeveria agavoides
Deze soort is zeer representatief voor zijn geslacht: met zijn 10 cm lange, driehoekige, taps toelopende bladeren vormt hij een nette, netjes gestructureerde rozet met een diameter van ongeveer 12 centimeter. Hij blijft vrij laag, ongeveer 10-12 centimeter hoog. Op bijzonder zonnige locaties worden de randen van de heldere, frisgroene bladeren roodachtig.
De bloemen verschijnen tussen maart en april in klokvormige, oranjerode tot roze bloemtrossen op hoge stelen.
Bekende cultivars van deze soort zijn bijvoorbeeld de variëteiten E. a. Multifida met talrijke, weelderige, amberkleurige en steenroodgerande bladeren en E. a. Prolifera met oranje bladranden.
Echeveria damageii
De E. Harsii onderscheidt zich van andere Echeveria-soorten door zijn vrij losse, niet zo compacte groei. De bladeren hebben een slanke, omgekeerd eivormige vorm met een matig puntig uiteinde en vormen een luchtige rozet wanneer ze losjes uit elkaar staan. Ze zijn ook bedekt met zilverachtig haar en zien er daarom donzig uit.
E. Harmsii heeft een struikachtige groeiwijze met een slanke stam en wordt ongeveer 30 tot 50 cm hoog.
In mei tot juni ontwikkelen zich bloeiwijzen met hoge stelen van ongeveer 15 cm hoog met scharlakenrode bloemen met gele punten, die niet in trossen zijn gerangschikt zoals de meeste echeveria's, maar solitair zijn.
Echeveria elegans
De E. elegans heeft een zeer gedrongen, stengelloze groeiwijze met een compacte rozet van bladeren met een diameter van ongeveer 10 centimeter. De afzonderlijke bladeren zijn slechts 2 tot 5 cm lang en vormen dankzij hun spatelachtige rand met lange punt een aantrekkelijke structuur. Ook de bladeren zijn relatief vlak vergeleken met die van andere Echeveria-soorten en staan verspringend dicht bij elkaar in het midden van de rozet. Hun kleur is koel, grijsblauwgroen dat licht glinstert door het korte, witte haar. De punten vallen contrastrijk op in bordeauxrood.
In de zomer produceert de E elegans trosbloemen in roze of geel op stengels van ongeveer 30 cm lang.
Rassen
Er zijn ook talloze individuele cultivars verkrijgbaar, vooral in online winkels, sommige met sierlijke namen zoals E. Afterglow, waarvan de bladeren poederachtig violet worden, of E. Arlie Wright, waarvan de bladranden gekruld en rozerood zijn.
Profiel / Bloemen
In de lente tot de vroege zomer, tussen maart en juni, vertoont de echeveria behoorlijk opzichtige, mooie bloeiwijzen die groeien op een lange stengel vanuit de zijbladoksels. De stelen kunnen tot 3 cm lang worden, waardoor de bloemen hoog boven de lage bladrozet zitten. Aan het einde van de stengel worden meestal meerdere bloemen gevormd in trossen, meestal in roodachtige tot roze tinten, soms oranjegeel tot groenachtige kleuren. De bloemtrossen hangen als een bel over.
Bloemkenmerken in trefwoorden:
- Bloeiperiode van het vroege voorjaar tot de vroege zomer
- raceachtige bloeiwijzen op hoge stengels
- Kleuren variëren van rood tot oranje, geel en groen
Profiel / Giftig?
Echeveria's zijn licht giftig, hoewel dit ook afhankelijk is van de soort. Het toxinegeh alte is echter laag, zodat ze geen ernstig gevaar opleveren. Voor de zekerheid moet u bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen als u kleine kinderen of huisdieren bij u heeft. Zet de Echeveria op een hoge plek, buiten bereik van nieuwsgierige huisgenoten.
De stoffen in het plantensap kunnen huidirritatie veroorzaken, maar er bestaat geen levensbedreigend risico op vergiftiging. Werk bij het verwijderen van oude bloeiwijzen indien nodig met handschoenen, vooral als u over het algemeen gevoelig bent voor huidirritatie.
Profiel / Winterhard weer
Echeveria's zijn uiteraard niet winterhard. Geen van de verschillende soorten is winterhard, dus langdurig buiten planten is niet mogelijk. Ook de overwinteringsplekken in huis moeten vorstvrij zijn, ook al heeft de plant het daar graag wat koeler.
Tijdelijk planten in de zomer is uiteraard mogelijk en is gezien het kleine, compacte formaat van de plant niet bijzonder tijdrovend. Vooral zonnige rotstuinontwerpen rond het terras kunnen sfeervol worden verrijkt met echeveria's. Wacht tot mei om de ijsheiligen te planten. Zodra in het najaar de eerste nachtvorsten worden aangekondigd, graaft u de echeveria’s weer op en ha alt u ze in huis.
Om te onthouden:
- Echeveria's niet winterhard
- Altijd beschermen tegen vorst
- Kan in de zomer geplant worden tussen de IJsheiligen en de eerste herfstvorst
Profiel / Herkomst
De Echeveria komt voornamelijk voor in Mexico, waar hij in droge rotsachtige gebieden tussen 500 en 3000 meter hoog leeft. Hun verspreidingsgebied strekt zich echter ook uit naar het noorden en het zuiden - sommige soorten zijn ook te vinden in het zuiden van de VS, vooral in Texas, of in het noorden van Zuid-Amerika, bijvoorbeeld in Peru. In zijn oorspronkelijke habitat met weinig regen heeft hij zich aangepast aan de omstandigheden met zijn vlezige, waterbergende bladeren.
Dit heeft uiteraard voordelen voor de lokale kamerplantencultuur, omdat je je daar weinig zorgen over hoeft te maken. Een ideale groenvoorziening voor iedereen die in het dagelijks leven niet veel tijd kan/wil besteden aan de verzorging van kamerplanten.
Om te onthouden:
- komt uit droge rotsachtige gebieden, vooral in Mexico, het zuiden van de VS en het noorden van Zuid-Amerika
- is daardoor zeer zuinig, behoeft nauwelijks aandacht
Profiel / Groei
Echeveria's behoren tot de dikbladige plantenfamilie en zijn over het algemeen groenblijvende vetplanten. Typerend voor zijn uiterlijk is de lage, samengedrukte, rozetachtige groei, waardoor het lijkt alsof hij op de grond ligt. In de regel blijft de Echeveria slechts 10 tot 15 cm hoog. Sommige soorten groeien ook als kleine struiken.
Profiel / Bladeren
De bladeren van Echeveria zijn het belangrijkst voor siertuinieren. Zowel afzonderlijk als samen in de rozetopstelling zijn ze buitengewoon mooi. Ongeveer twintig ervan staan bij elkaar boven de gedrongen scheut-as en hebben een meestal driehoekige tot omgekeerde eivormige vorm die aan de voorkant taps toeloopt. Globaal vormen ze een rozet van 7 tot 10 cm breed.
Omdat de bladeren van de plant als waterreservoir dienen, hebben ze een dikke, vlezige consistentie die typerend is voor bladvetplanten. Ze hebben een hoog waterhoudend vermogen en zorgen ervoor dat de Echeveria lange droge perioden zonder klachten kan overleven. De sappige structuur van de bladeren maakt ze echter ook vatbaar voor breuk. Ga daarom altijd zo voorzichtig mogelijk om met de bladrozet. De bladeren van sommige soorten hebben een donzige beharing.
Wat de kleur betreft, verschijnen de bladeren meestal in dof, lichtgroen, soms in grijsachtig blauwgroene tinten of in paars getinte rode tinten. Bij de groene varianten hebben de bladranden en -punten vaak een licht roodachtige kleur.
Bladeigenschappen in één oogopslag:
- meestal driehoekige tot omgekeerde eivormige vorm
- vormen samen een 7-10 cm brede bladrozet
- dikke, vlezige consistentie, enigszins kwetsbaar
- hoge wateropslagcapaciteit
- lichtgroene tot blauwachtige, grijsachtige en roodachtige kleuren
Planten / Locatie
Echeveria's zijn in hun oorspronkelijke habitat gewend aan veel zon. Geef uw plant daarom een zo helder mogelijke plek in uw kamer in huis. De Echeveria heeft geen bezwaar tegen constant zonlicht en hitte. Een plekje bij een groot raam op het zuiden is voor hen ideaal. Je kunt hem in de zomer ook buiten zetten, maar dan moet hij wel beschermd worden tegen regen.
Wat de temperatuur betreft, houdt de Echeveria het – geen verrassing – warm. Met jaarrond kweken in een warme ruimte bent u aan de veilige kant. Maar in de winter houdt ze ervan dat het wat koeler is. Rond de 15°C is hier beter, vooral als je waarde hecht aan bloei in het volgende voorjaar.
Locatievereisten in één oogopslag:
- warm en zonnig
- droog – als je in de zomer een tijdje buiten kweekt, bescherm hem dan tegen de regen
- iets koeler in de winter (koude stimulans voor bloemvorming)
Planten / Bodem
Echeveria's hebben een doorlatend, mineraal substraat met een gematigd geh alte aan voedingsstoffen nodig. Cactusaarde (€ 12,00 op Amazon) uit de speciaalzaak is een goede keuze. Als je het zelf mengt, gebruik dan wat compostaarde, grof zand en eventueel wat vulkanisch gesteente.
Planten / vermeerderen
Dochterrozetten
Echeveria's vormen na verloop van tijd een paar dochterrozetten in de pot en vermenigvuldigen zich dus vanzelf. Je kunt de dochterrozetten eenvoudig opgraven en in nieuwe potten zetten.
Stekken
Als de Echeveria geen dochterrozetten heeft om aan te bieden op het moment dat u een stekje wilt aanschaffen voor uw plantencollectie of weg wilt geven aan iemand anders, bestaat er ook de mogelijkheid om uit stekjes te vermeerderen. Pluk hiervoor een blad van de rozet en plaats dit in een plantenbak met een turfachtige, zanderige ondergrond. Plaats de kweekpot warm en helder.
Zaadteelt
Je kunt echeveria's ook uit zaden kweken. Sommige soorten produceren echter geen vruchtbare zaden, dus als u voor de zekerheid wilt spelen, kunt u het beste zaden van speciaalzaken gebruiken. Plaats de zaden in een zandig groeisubstraat dat matig vochtig wordt gehouden. Ze ontkiemen het beste rond de 18°C.
Verzorging / Water geven
Als het om water gaat, is Echeveria een echte asceet. Er is weinig water nodig, wat hem ideaal maakt voor mensen die veel onderweg zijn. In principe hoeft u slechts sporadisch water te geven – en alleen als de ondergrond volledig droog is. Net als bij veel andere dorstloze planten geldt voor Echeveria de vuistregel: te weinig is altijd beter dan te veel. Als hij te veel water krijgt, zal de Echeveria dit duidelijk aangeven door het verwelken van de bladeren.
De vetplant houdt er niet van dat de bladeren een koude douche krijgen, dus geef alleen water op de grond. Anders kan er ook rot in de bladrozet ontstaan.
In de winter hoef je nauwelijks water te geven.
Castoefeningen in één oogopslag:
- Heel weinig water geven
- Alleen op het substraat gieten, niet in de bladrozet
- Stop met water geven in de winter
Verzorging / Bemesting
De Echeveria hoeft eigenlijk niet bevrucht te worden. Als hij echter langer dan 2 jaar in een pot heeft gestaan, kun je hem in de zomermaanden wat voedingssupplementen geven. Gebruik hiervoor zachte mest, cactusmest uit de speciaalzaak of organische mest uit uw eigen huis en tuin, zoals koffiedik, compost of brandnetelmest. De bemestingsfrequentie is grofweg gebaseerd op de watergift, dus slechts zeer incidenteel. Vanaf september moet u stoppen met het toevoegen van kunstmest.
Om te onthouden:
- Het is raadzaam om vanaf het tweede jaar wat kunstmest aan een pot toe te voegen
- Gebruik zachte cactusmest, compost, koffiedik of brandnetelmest
- Alleen tijdens de zomermaanden, parallel aan de bewateringsintervallen
Verzorging / Verpotten
Als je iets goeds wilt doen voor je Echeveria, moet je hem elke twee jaar behandelen met een nieuw substraat. Echt meer ruimte heeft de plant zelden nodig, eerder is het gebruikte substraat de reden om de pot te verplaatsen. Plaats de Echeveria in het voorjaar in een nieuw mengsel van compost en zand.
Verzorging / Snijden
De Echeveria zelf hoeft niet geknipt te worden. Hun compacte rozetgroei verleidt je daar niet eens toe. Wat u echter wel kunt doen om de plant te verzorgen, is het verwijderen van oude en gedroogde delen. Dit omvat dode bloeiwijzen en versleten bladeren. Maar u hoeft deze niet met een snijgereedschap te snijden. Het is beter om ze er gewoon uit te plukken.
Om te onthouden:
- Echeveria heeft geen vormsnoei nodig
- Verwijder alleen oude, gedroogde plantendelen, bij voorkeur door ze eruit te plukken
Zorg / Ziekten
De Echeveria is aangenaam resistent tegen ziekten, wat de aantrekkingskracht voor minder toegewijde kamerplantenliefhebbers vergroot. De meest waarschijnlijke schade is te veel water, wat kan leiden tot schimmel en rot.
Verzorging / ongedierte
Echeveria is ook niet erg gevoelig voor ongedierte. Tijdens de bloeiperiode kunnen bladluizen op de bloeiwijzen verschijnen. Je herkent de kleine roodachtige tot zwartachtige of groenachtige insecten vooral aan de honingdauw die ze afscheiden door het plantensap op te zuigen en aan de bladeren en vensterbanken blijft plakken.
De beste manier om een bladluisplaag te bestrijden is om te beginnen met het mechanisch besproeien van de plant. Als de besmetting verder gevorderd is, kunt u preparaten op basis van neemolie of een mengsel van water en kaliumzeep gebruiken. Dit verstikt het ongedierte.
Als alternatief kunt u ook gewasbeschermingssticks gebruiken. Je hoeft deze alleen maar in de grond te steken, zodat ze geleidelijk hun actieve ingrediënt, dat giftig is voor de luizen, aan de plant afgeven.
Veelgestelde vragen
Kun je Echeveria eten?
Natuurlijk mag je geen Echeveria eten vanwege de lichte toxiciteit ervan. Er is echter ook geen echte reden om je hier zorgen over te maken. Zelfs als delen van de plant worden geconsumeerd, zal er alleen irritatie van de slijmvliezen optreden, maar is er geen risico op dodelijke vergiftiging. De benodigde consumptiedosis zou nauwelijks worden gegeten.
Mijn Echeveria heeft zwarte vlekken
Zwarte vlekken duiden op te veel water of een schimmelinfectie.
Tip
Om de Echeveria te beschermen tegen bladrot, wordt aanbevolen om de bovenkant van het substraat af te dekken met een laagje zand. Dit onderstreept ook hun exotische karakter.
