De Physalis (ook bekend als blaaskersen) is een geslacht binnen de nachtschadefamilie. Vooral de Chinese lantaarnbloem en de Andesbes zijn in dit land erg bekend, maar er zijn ook een aantal andere, minder bekende verwanten. Het exacte aantal Physalis-soorten is niet bekend. Informatie varieert tussen 75 en 100 verschillende variëteiten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit Midden- en Zuid-Amerika.
Welke Physalis-soorten zijn er?
De bekende Physalis-soorten zijn de Chinese lantaarnbloem (Physalis alkekengi), de Andesbes (Physalis peruviana), de tomatillo (Physalis ixocarpa), de ananaskers (Physalis pruinosa) en de aardbeitomaat (Physalis philadelphica).
Sierlantaarnbloem
De bekende lantaarnbloem, de enige Physalis-soort die in Europa voorkomt, wordt voornamelijk als sierheester gekweekt vanwege de mooie, felgekleurde bloemen in de herfst. De kleine vruchten worden als giftig beschouwd, hoewel de geesten hier ook ruzie maken. Maar giftig of niet: de bessen van Physalis alkekengi, de Latijnse naam van de plant, smaken niet bijzonder lekker. Dit betekent dat er geen risico bestaat dat u per ongeluk grote hoeveelheden consumeert. Ook in tegenstelling tot de andere Physalis-soorten zijn de wortelstokken (=wortels) van de lantaarnbloem winterhard.
Heerlijke Andesbessen (Physalis peruviana)
In tegenstelling tot de bessen van de lantaarnbloem smaken de iets grotere vruchten van de Andesbes, die bij rijping een zeer sterke oranjerode kleur hebben, verfrissend zoetzuur, sappig en aromatisch. De plant, ook wel Kaapse kruisbes genoemd, komt oorspronkelijk uit de Andes en wordt in subtropische gebieden over de hele wereld geteeld. Maar ook in Duitsland gedijt de Andesbes goed, hij verdraagt alleen geen vorst. Eén plant kan tot 300 bessen produceren.
Zeldzame soort
Naast de twee genoemde Physalis-soorten zijn er nog talloze andere, waarvan sommige in hun thuisland alleen lokaal worden verwerkt als fruit of groente of rauw worden gegeten. De volgende drie variëteiten die als voorbeeld worden genoemd, zullen waarschijnlijk zelfs onder onze klimatologische omstandigheden een rijke oogst opleveren.
- Tomatillo (Mexicaanse aardkers, Physalis ixocarpa)
- Ananaskers (Physalis pruinosa)
- Aardbeientomaat (Physalis philadelphica)
Geen salsa zonder tomatillo
Vooral de Mexicaanse tomatillo is van groot culinair belang. In Mexico wordt de pulp gebruikt om met chili op smaak gebrachte sauzen en pasta’s te maken, die worden gebruikt als toevoeging aan vleesgerechten en tortilla’s en als spread. Het vruchtensap wordt als drank geconsumeerd. De smakelijke, vitamine C-rijke bessen worden meestal groen gekookt of gestoomd. Rijp fruit wordt gebruikt om jam te maken en kan rauw uit de hand worden gegeten of als onderdeel van salades.
Tips en trucs
Het maakt niet uit wat voor soort Physalis het is: de welig groeiende planten kunnen prachtig gecombineerd worden met boshyacinten, asters en chrysanten.
