Wat is de botanische naam van de walnoot? Hoeveel soorten zijn er? Hoe oud kan een walnoot worden? We verduidelijken deze en andere vragen in dit artikel, dat naast het opsommingstekensprofiel van de walnotenboom ook specifieke beschrijvingen bevat van enkele van zijn speciale kenmerken.
Wat is de botanische naam van de walnoot en hoe oud kan hij leven?
De walnotenboom (Juglans regia) behoort tot de walnotenfamilie (Juglandaceae) en kent ongeveer 60 soorten. Hij bereikt een hoogte van 10 tot 30 meter en wordt gewoonlijk 150 jaar oud, soms zelfs meer dan 200 jaar.
Walnootprofiel
- Naam: walnoot of walnotenboom
- Botanische naam: Juglans regia
- Familie: Walnootfamilie (lat. Juglandaceae)
- Boomtype: bladverliezende boom
- Gebruik: tuinboom, parkboom
- Soort: ongeveer 60
- Distributie: wereldwijd, vooral Centraal-Europa, maar ook de rest van Europa, Azië, Amerika
- Hoogte: 10 tot 30 meter
- Blad: afwisselend veervormig geveerd 7 tot 9 langwerpige eivormige individuele bladeren, tot 12 cm lang, gladde rand, donkergroene, geeloranje herfstkleur, in de nazomer voelt het blad aan als leer, kruidige geur (geur stoot muggen en vliegen af)
- Frequentie: eenhuizig, gescheiden geslachten
- Bloemen: groenige kleur, mannelijke bloemen ontkiemen met de bladeren, hangen in dikke katjes, vrouwelijke bloemen komen 3 tot 4 weken later, bloeiperiode van april tot juni, bestuiving door wind
- Fruit: Noot is omgeven door groen vruchtvlees; Rijpingstijd september tot oktober
- Takken: olijfbruin, dik, met duidelijke bladlittekens, bruine knoppen
- Schors: grijs, later schorsachtig zwart, gebarsten, rijk aan profiel
- Hout: hard, edel, duur
- Wortel: diepgeworteld
- Locatie: zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
- Bodem: zand-leemachtig tot leemachtig
- pH-waarde: licht zuur tot alkalisch
- Leeftijd: tot 150 jaar, soms meer dan 200 jaar
Speciale feiten over notenbomen
Het is bekend dat de smakelijke vruchten van de walnotenboom al meer dan 10.000 jaar belangrijk zijn voor de mens als voedsel.
Het vetgeh alte van de noten is meer dan 50 procent. Dit maakt ze tot een uitstekende energiebron. Walnoten worden over het algemeen als zeer gezond beschouwd: ze helpen bijvoorbeeld bij bloedarmoede. Ze ondersteunen ook de wondgenezing en verminderen het waterverlies bij diarree.
Walnoten bevatten ijzer, zink, kalium en a-linoleenzuur. Dit laatste is een belangrijk omega-3-vetzuur voor het menselijk lichaam.
Tegenwoordig speelt de walnotenboom de rol van een nuttige boom. Om deze reden zijn walnoten nu te vinden in alle gematigde klimaatzones op het noordelijk halfrond. Walnoten komen minder vaak voor dan wilde bomen.
Naast de vruchten is ook het hout van de walnoot van economisch belang. Vanwege zijn buitengewone kleur en esthetisch aantrekkelijke nerf fungeert walnotenhout als een waardevol en overeenkomstig duur edelhout.
Walnoot populair als medicinale plant
Een interessant feit is de uitgesproken populariteit van de walnotenboom als medicinale plant in de natuurlijke geneeskunde.
De noten, de schillen en bladeren van het fruit worden vaak gebruikt in de volksgeneeskunde. Daar worden ze gebruikt om ontstekingsremmende en antibacteriële preparaten te produceren.
De bladeren van de walnoot worden in- en uitwendig gebruikt, bijvoorbeeld als walnootbladthee om te drinken of in de vorm van kompressen voor de huid. Er wordt gezegd dat ze ontstekingsremmende en pijnstillende effecten hebben. Ook zouden de bladeren een positief effect hebben op eczeem, acne en schimmelziekten.
Voorzichtigheid is echter geboden als het gaat om inwendig gebruik (walnootbladthee): Als u een gevoelige, gevoelige maag heeft, kunt u onaangename symptomen ervaren zoals misselijkheid en diarree. In principe is de walnoot echter niet giftig voor de mens.
